Σάββατο, Μαρτίου 22, 2008

Τι σου είναι οι γείτονες τελικά ε ;




Λοιπόν ακούστε τι μου συμβαίνει τα τελευταία 2 χρόνια…
Σαν φοιτήτρια κ εγώ μένω σε μια πολυκατοικία και σαν φοιτήτρια παλι,εχω τα δικα μου ωράρια…Δυστυχώς όμως οι γείτονες μου δε συμφωνούν και πολύ με αυτό… Εντάξει αρχικά να το παραδεχτώ δεν έκανα και πολύ ησυχία,και αυτό το ‘ΣΣΣσσσσσσσ…..’ είχε γίνει γνωστό μέχρι και γραφικό μπορώ να πώ…Ε μετά το κατάλαβα και πραγματικά (να κάνω και τον σταυρό μου!) δεν έκανα καθόλου φασαρία!!!!Αλλά το ‘σουτ’, ‘σουτ’ έμεινε!!!!!! Μια μέρα λοιπόν, εκεί που έβλεπα ήσυχα ήσυχα τηλεορασίτσα ακούω ένα ξαφνικό ‘ΣΣΣσσσσσ….’ Βγαίνω στο μπαλκόνι να δω τι έγινε και βλέπω τη διπλανή να ρίχνει νερό στο μπαλκόνι της, «τι έγινε;» την ρωτάω, «καλα πιο σιγά δε μπορείς να δείς τηλεόραση;Ξέρεις πως ακούγεται από δω;;; Αμαν πια!!!» Εν τω μεταξύ και ήταν απόγευμα και αυτή δεν κοιμοταν να πω ενοχλήθηκε…και συνεχίζει: «Εδώ είναι πολυκατοικία,δε μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις!!!» ΕΛΕΟΣ ρε παιδιά ΕΛΕΟΣ !!!!
Άλλο ένα τέτοιο γελοίο σκηνικό έγινε πρόσφατα,όταν ένα βράδυ γύριζα με δυο φίλες μου από ρεμπετάδικο.Ανεβαίνουμε λοιπόν σπίτι σιγά σιγά να μην ενοχλήσουμε μπαίνουμε μέσα και καθήσαμε να βγάλουμε τα παπούτσια μας,ε δεν προλάβαμε να πουμε μια λέξη και ακούμε τη φοβερή ατάκα: «Ρε Ιωάννα,τι πράγματα είναι αυτά τέτοια ώρα!!!Θα το πω στον πατέρα σου!!!!» χαχαχαχαχα…!!!!Πείτε μου βρε παιδιά σας παρακαλώ,πόσο στριμμένος (για να μην πω χαζός) μπορεί να είναι ο κόσμος!!!!
Δε μπορεί και σε σας συμβαίνουν καθημερινα τέτοια περίεργα σκηνικα ε;;!!!Σίγουρα!!!!Πάντως οφείλω να πω ένα ευχαριστώ, στους λατρεμένους μου γείτονες για κάποιες πραγματικά τραγελαφικές καταστάσεις που μου έχουν χαρίσει!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!
Και έτσι λοιπόν συνεχίζεται η καθημερινότητά μας!Παμε γι άλλα….

4 σχόλια:

thesikaleon είπε...

χα χα χα ! ! !

εγώ πάλι δε μπορώ να το δω από την αστεία του πλευρά όταν συμβαίνει σε μένα και στραβώνω άσχημα...
προσπαθώ να μην κάνω θόρυβο σε ώρες κοινής ησυχίας αλλά όταν δέχτηκα παρατήρηση ότι έβλεπα πολύ δυνατά ταινία (5.1 ηχεία είναι αυτά, χε χε) και η ώρα ήταν 2000, τους απάντησα με μία πρόταση.
Γείτονας: - Χαμήλωσε για όνομα του θεού!!!
Εγώ: -Φώναξε την αστυνομία αν αυτό που κάνω είναι παράνομο.
-Μα δεν καταλαβαίνεις..
-Δεν θα πιάσω κουβέντα.
Του κλείνω την πόρτα στη μούρη.

Δεν με ενόχλησε ξανά κανείς
Μερικά πράγματα είναι πιο απλά από όσο φανταζόμαστε

koulpa είπε...

χαχα.. καλήτερα κακός συγγενής παρά κακός γειτωνας..:):)
κι εγώ ενώ γενικά είμαι διακρίτικός.. με το παράλογο στραβώνω..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

Β. είπε...

Μπουρμπουληθρουλα περα απο το κοινο "μπουρμπουλιθρηστικο" ενδοτερο μας, εχουμε κοινα και στο θεμα "ησυχια"! εγω με αυτην εχω χωρισει εδω και παρα πολυ καιρο!
Μενω με τους γονεις γιατι ειμαι μεγαλο ουφο, και περασα στην πολη μου, και μονο που δεν μου εχουν κανει εξωση απο το δωματιο!...
Εκτος απο την ακαταστασια, τωρα εχει προστεθει στερεοφωνικο και υπολογιστης οποτε τρεχα γυρευε...
ε δεν ειναι ευκολο να ακουνε μεταλλιες ξημερωματα, η μερα μεσημερι!...
χου-χου...
Την επομενη φορα που θα σου πουνε "ησυχια" να τους φωναξεις ολους μαζι, αφηνοντας τους Heiniken στις πορτες!
Οσο για το γουρουνοφαγο, αμε! Θα το συνεχισω! Γιατι οχι?!?!..
Φιλικα,
το ροδό-ψαρο!

PANOS είπε...

Δυστυχώς στις πολυκατοικίες που δεν μένουν αποκλειστικά φοιτητές, υπάρχει πάντα μια προκατάληψη από τις οικογένειες απέναντί τους. Λόγω τιμής δεν κάνω καθόλου φασαρία. Δεν φέρνω φίλους, δεν βλέπω τηλεόραση, λείπω σχεδόν όλη τη μέρα... Παρόλα αυτά ότι και να γίνει, πάντα φταίνε οι φοιτητές που τους κουβαλήσαν εδώ μέσα, λες και μιλάνε για καμιά γρίπη. Το αστείο είναι ότι συνήθως οι οικογένειες κάνουν εξίσου πολύ φασαρία. Μικρά παιδιά που φωνάζουν, γιαγιάδες-κουφές που βλέπουν Λαμπίρη στη διαπασών, μπαμπάδες που βλέπουν ποδόσφαιρο. Παρόλα αυτά δεν τρέχει τίποτα. 7 Χρόνια μένω σε αυτό το σπίτι και μια φορά μόνο έκανα ένα παρτάκι. Δεν φαντάζεσται τι έγινε.... Όταν όμως άλλοι κάνουν τραπέζια και γλέντια, όλα καλά. Γιατί? Γιατί είναι μεγάλοι και οικογενειάρχες. Και μια φορά που τόλμησα στη μέση εξεταστικής να παραπονεθώ, άκουσα τη γνωστή κασσέτα..... Τι να πώ... Πριν φύγω όμως θα τους κάνω ένα καλό χουνέρι να με θυμούνται... Έχω ήδη σκεφτεί το τραγούδι που θα τους πετάξει από τα κρεββάτια τους.....Είμαι κακός? Δεν ξέρω, αλλά τόσα χρόνια και να μην το ήθελα, θα γινόμουν....