Τα αδέρφια στις δύσκολες στιγμές φαίνονται.

– Ηλιάννα, όταν φύγεις κατέβασε και τα σκουπίδια ρε...
– Οk.
Μετά την αποχώρηση της Ηλιάννας από το σπίτι τα σκουπίδια είναι ακόμα εδώ.
– Ηλιάννα, έχω δίπλα άλλη σακούλα σκουπιδιών εντάξει;
– Α οk, εντάξει.
Ακόμα και τώρα τα σκουπίδια η αδερφούλα μου τα πετάει στην παλιά σακούλα.
– Ηλιάννα, όταν φύγεις κλείσε μόνο το παράθυρό σου θα τα κλείσω εγώ τα άλλα…
– Καλά ρε.
Ευτυχώς τσακώνονταν οι απέναντι και κατάλαβα ότι άφησε το παράθυρό της ορθάνοιχτο. Για άλλη μια φορά είχε ξεχάσει τι της είπα...
‒ Ηλιάννα θα ταΐσεις τη Μπουρμπουλήθρα;
‒ Ναι, ναι τώρα ρε συ, σε λίγο…
Φεύγει η Ηλιάννα... Νηστική η γάτα… : (
– Ηλιάννα, πριν κοιμηθείς να αδειάσεις τα τασάκια. Οk;
– Ναι, ναι εντάξει…
Όταν ξύπνησα όλα τα τασάκια ήταν γεμάτα…

Μια, μόνο μια φορά αποφάσισε να μαζέψει, όσο καιρό έχω σπάσει το πόδι μου γιατί θα ερχόταν παρέα στο σπίτι, και τι έκανε η θεότρελη; Βάζει όλα τα τασάκια στο πιο ψηλό ράφι και φεύγει προς άγνωστη κατεύθυνση! Και έμεινα μόνη και αβοήθητη, με δέκα κιλά γύψο στο πόδι να πρέπει να σηκωθώ στις μύτες, να απλώσω το χέρι μου, να πηδήσω είκοσι εκατοστά για να μπορέσω να πάρω ένα τασάκι και να καπνίσω ένα τσιγαράκι (από τις λίγες απολαύσεις στην κατάστασή μου)! Απορώ πως τα έβαλε τόσο ψηλά; Σε σκάλα ανέβηκε;
Και υποτίθεται ότι με βοηθάει!