Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 25, 2008

Ιατρικό ανακοινωθέν.


Ποια Jolie και ποια Lopez. Ποιος ασχολείται πλέον με αυτές και τα νεογέννητα παιδιά τους; Εδώ συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις σελίδες αυτού του μπλόγκ. Η μπουρμπουλήθρα μου γέννησε επιτέλους και έκανε έξι πολύ, μα πάρα πολύ όμορφα γατάκια. Τρία πορτοκαλί και τρία μαύρα. Η γέννα ήταν καλή. Πώς να μην είναι άλλωστε αφού έφερα τον καλύτερο γιατρό του κόσμου να την ξεγεννήσει. Καλά καταλάβατε, ο Γιακούμπ ήταν ο γιατρός της γάτας. Βέβαια η τιμή που μου ζήτησε ήταν κάπως υπερβολική, αλλά τα βρήκαμε όταν του υποσχέθηκα να του δώσω δωρεάν ένα από τα γατάκια.
Ονόματα για τα μικρά δεν έχω βρει ακόμη, αν έχετε προτάσεις, περιμένω να τις ακούσω.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 18, 2008

All together.


Έφτασα αισίως στην πεντηκοστή ανάρτηση. Να τις εκατοστίσω μου εύχομαι. Βγείτε στο μπαλκόνι και απολαύστε τα πυροτεχνήματα που θα σκεπάσουν τον ουρανό της Αθήνας για να γιορτάσει ο κόσμος το μεγάλο αυτό γεγονός. Αν μένετε στην Φιλοθέη λυπάμαι αλλά δεν θα τα δείτε. Οι δημότες της Φιλοθέης έχουν αποκτήσει ψυχολογικά τραύματα και φοβούνται τα βεγγαλικά, από την εποχή που η Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη – Αθήνα 2004 κόντεψε να τους κάψει ζωντανούς στην δεξίωση με τα πυροτεχνήματα. Ευχαριστώ όλους όσους με διαβάζουν και μου αφήνουν σχόλια.
Μια μέρα γιορτινή όπως αυτή επισκιάζεται από τα καθημερινά προβλήματα και τον νευρικό κλονισμό που έχω πάθει τελευταία. Υπαίτιοι για αυτό είναι η πάμπτωχη και κακομοίρα altec telecoms και ο πάμπλουτος και τρισάθλιος ΟΤΕ. Η σύνδεση μου τα έχει παίξει και το μόνο που αναφωνώ με αγανάκτηση αυτές τις μέρες είναι «Ρε Βουρλούμη τι μας έκανες». Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και μάλλον εκεί θα μείνει αφού η πρώην αγαπημένη μου altec δεν σκοπεύει να πληρώσει τα χρωστούμενα στον πΟΤΕ.
Αυτά έχει η ζωή θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχει μόνο αυτά. Έχει κι άλλα και μάλιστα συνταρακτικά. Η γάτα μου η Μπουρμπουλήθρα είναι έγκυος και σε λίγες μέρες περιμένουμε τα γεννητούρια! Ω, τι χαρά είναι αυτή. Η αγωνία μου βέβαια είναι στο κατακόρυφο γι’ αυτό το μεγάλο γεγονός και μάλιστα έχω φτάσει σε σημείο να βλέπω αηδιαστικά βιντεάκια στο γιου τιούμπ με γάτες που γεννάνε on camera. Η ενημέρωση πρώτα απ’ όλα για να αποφύγω τυχόν επιπλοκές τις γέννας. Βέβαια, όπως πολύ σοφά λέει και η μάνα μου, γατί είναι θα βρει τρόπο να τα γεννήσει μόνο του. Μια σωστή μάνα, όπως εγώ δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.
Είχα γράψει και παλιότερα ότι η γάτα μου ήταν έγκυος. Είχα κάνει λάθος τότε αφού ήταν ανεμογκάστρι. Η διάγνωση δική μου και αυθαίρετη.
Εν τω μεταξύ η Αθήνα αυτή την περίοδο πήζει στις συναυλίες. Θα προσπαθήσω να πάω σε όσες περισσότερες μπορώ κι ας πονάει το πόδι μου. Όσοι πιστοί προσέλθετε να απογειωθούμε με μαζική ουζοκατάνυξη, όσο λεκτικά αντίρροπο κι αν ακούγεται αυτό.
Όσο για το σπασμένο πόδι είναι πλέον καλά. Έβγαλα το γύψο και ελπίζω σε λίγες μέρες να μπορώ να περπατάω κανονικά. Αν κάποιος έχει συμβουλές ανάρρωσης να μου δώσει, πολύ θα ήθελα να ακούσω.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 17, 2008

Άντρες...

Αχ, αυτοί οι άντρες. Δεν ξέρουν τι θέλουν. Και όταν μάθουν είναι αυτό που δεν θέλουμε εμείς.
Για να μην αναφερθώ στο τι γίνεται μόλις βρεθούν προ των ευθυνών τους. Το βάζουν στα πόδια μην τυχόν και δυσκολευτούν. Δεν σας έχουμε ανάγκη και δεν θέλουμε με τίποτα να σας δυσκολέψουμε περισσότερο. Τα μαζεύουμε μια ώρα αρχύτερα και σας αδειάζουμε ευχαρίστως τη γωνιά. Το μόνο που ζητάμε είναι μια μικρή ενημέρωση για το τι γίνεται.
Όσο για αυτούς που λένε ότι οι γυναίκες είναι αυτές που δεν λένε ποτέ τι θέλουν αν δεν τις ρωτήσεις πρώτα εκατό φορές, κάνουν μεγάλο λάθος.

Πρώτη φορά που κάνω τέτοια ανάρτηση, αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποια είχε ανάγκη να τη διαβάσει. Μην στεναχωριέσαι, θα έρθουν άλλα και θα είναι σίγουρα καλύτερα.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 11, 2008

Μαύρη τρύπα, i love you.


Τίποτα συνταρακτικό δεν συμβαίνει στην εποχή μας. Ούτε καν μια μαύρη τρύπα. Το πείραμα στο CERN έγινε και όλα είναι όπως πριν. Μέχρι να διαβάσω ότι είχε επιτυχία το πείραμα, ήμουν κατενθουσιασμένη στη σκέψη ότι έστω και για λίγο θα καταλάβω πως είναι να σε ρουφάει η μαύρη τρύπα. Τι να κάνουμε όμως... Αυτά έχει η ζωή. Και το σίγουρο είναι ότι δεν έχει μαύρες τρύπες για εμάς.
Η φωτογραφία είναι δημιουργία του λατρεμένου dr.seeng.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008

Η μικρή Αννούλα.


Προσπαθώ εδώ και πολύ ώρα να θυμηθώ, έστω ένα ανέκδοτο που να μην με έκανε να γελάσω. Και δεν τα κατάφερα ακόμη. Μπορεί αυτό να μην είναι απόλυτα φυσιολογικό. Μπορεί απλά να είμαι χαζοχαρούμενη.
Γεγονός είναι ότι γελάω πολύ με τα ανέκδοτα. Γελάω ακόμη πιο πολύ με τα ανέκδοτα που έχουν πρωταγωνίστρια την Αννούλα. Την πρώτη φορά που άκουσα ανέκδοτο για το δύσμοιρο αυτό κοριτσάκι, κόντεψα να λιποθυμήσω από τα γέλια.
Γράφω, λοιπόν, μερικά πετυχημένα ανέκδοτα με την Αννούλα, έτσι, για να κλείσει «ευχάριστα» η βδομάδα!

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν έχει μήτρα;
-Γιατί μπέρδεψε το δονητή με το Black & Decker....

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να διαβάσει μετά την έκρηξη;
-Γιατί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.

-Που πήγε η Αννούλα μετά την έκρηξη του Ηφαιστείου;
-Παντού.

-Τι τραγουδούσε ο πατέρας της Αννούλας μετά το δυστύχημα;
-"Παντού θα σε ψάααχνω, παντού θα σε βρίιισκω.

-Ποιος ξεμυάλισε την Αννούλα;
-Η καραμπίνα του πατέρα της.

-Τι γλυκό έφτιαξε η μαμά της μικρής Αννούλας στα γενέθλιά της;
-Κόλλυβα.

-Τι έχει η Αννούλα που δεν έχουν τα άλλα παιδάκια;
-Καρκίνο.

-Μαμά μαμά...πήρα 20 στα Μαθηματικά!!!
-Και τι χαίρεσαι Αννούλα; Αφού έχεις καρκίνο.

-Γιατί ο τάφος της Αννούλας έχει σχήμα σταυρού;
-Γιατί δεν ξεκολλούσε η νταλίκα.

-Γιατί ακούγεται μουσική από τον τάφο της Αννούλας;
-Γιατί δεν ξεκολλούσε το ραδιόφωνο της νταλίκας.

-Τι γράφει το πρόσωπο της μικρής Αννούλας;
-"OVLOV".

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει κούνια;
-Γιατί δεν έχει χέρια.

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να περάσει το δρόμο;
-Γιατί δεν έχει χέρια να σπρώξει το αναπηρικό καροτσάκι.

-Τι βρήκε η μικρή Αννούλα στο βυθό της θάλασσας;
- Φρικτό θάνατο.

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει μακροβούτι;
-Γιατί τα πτώματα επιπλέουν στην επιφάνεια.

-Πώς βρέθηκε η μικρή Αννούλα στην πενταήμερη της στη Ρόδο;
-Την ξέβρασε το κύμα.

-Γιατί η Αννούλα σκότωσε τους γονείς της;
-Για να πάει εκδρομή με το ορφανοτροφείο.

-Γιατί σκότωσε και το θειο και τη θεια της;
-Για να πάρει και τα ξαδέλφια της μαζί.

-Γιατί λυπήθηκε και άρχισε να κλαίει;
-Γιατί η εκδρομή τελικά αναβλήθηκε.

-Τι είπε στους δικαστές;
-"Λυπηθείτε με ,είμαι ορφανή."

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει κοιλιακούς;
-Γιατί χτυπάει συνέχεια το κεφάλι της στο φέρετρο.

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα γαρύφαλλα από τα τριαντάφυλλα;
-Γιατί όλες οι ρίζες φαίνονται ίδιες κάτω από το έδαφος.

-Γιατί η μικρή Αννούλα γελάσει;
-Γιατί τη γαργαλάνε τα σκουλήκια.

-Γιατί η μικρή Αννούλα νιώθει μοναξιά;
- Γιατί τα σκουλήκια πήγαν στον τάφο του Κωστάκη.

-Γιατί η μικρή Αννούλα κλαίει;
-Γιατί έχουνε φυτρώσει κρεμμύδια γύρω από τον τάφο της.

-Τι κοινό έχει η μικρή Αννούλα με το μικρό Κωστάκη;
-Γιορτάζουν την ίδια μέρα, το Ψυχοσάββατο.

-Γιατί η μικρή Αννούλα είναι μαυρισμένη από τον ήλιο;
-Γιατί το φέρετρο έχει τζαμάκι.

- Γιατί η Αννούλα δεν ανασταίνεται;
-Γιατί παίρνει ποσοστά από τα ανέκδοτα.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 04, 2008

Τα αδέρφια στις δύσκολες στιγμές φαίνονται.


– Ηλιάννα, όταν φύγεις κατέβασε και τα σκουπίδια ρε...
– Οk.
Μετά την αποχώρηση της Ηλιάννας από το σπίτι τα σκουπίδια είναι ακόμα εδώ.
– Ηλιάννα, έχω δίπλα άλλη σακούλα σκουπιδιών εντάξει;
– Α οk, εντάξει.
Ακόμα και τώρα τα σκουπίδια η αδερφούλα μου τα πετάει στην παλιά σακούλα.
– Ηλιάννα, όταν φύγεις κλείσε μόνο το παράθυρό σου θα τα κλείσω εγώ τα άλλα…
– Καλά ρε.
Ευτυχώς τσακώνονταν οι απέναντι και κατάλαβα ότι άφησε το παράθυρό της ορθάνοιχτο. Για άλλη μια φορά είχε ξεχάσει τι της είπα...
‒ Ηλιάννα θα ταΐσεις τη Μπουρμπουλήθρα;
‒ Ναι, ναι τώρα ρε συ, σε λίγο…
Φεύγει η Ηλιάννα... Νηστική η γάτα… : (
– Ηλιάννα, πριν κοιμηθείς να αδειάσεις τα τασάκια. Οk;
– Ναι, ναι εντάξει…
Όταν ξύπνησα όλα τα τασάκια ήταν γεμάτα…

Μια, μόνο μια φορά αποφάσισε να μαζέψει, όσο καιρό έχω σπάσει το πόδι μου γιατί θα ερχόταν παρέα στο σπίτι, και τι έκανε η θεότρελη; Βάζει όλα τα τασάκια στο πιο ψηλό ράφι και φεύγει προς άγνωστη κατεύθυνση! Και έμεινα μόνη και αβοήθητη, με δέκα κιλά γύψο στο πόδι να πρέπει να σηκωθώ στις μύτες, να απλώσω το χέρι μου, να πηδήσω είκοσι εκατοστά για να μπορέσω να πάρω ένα τασάκι και να καπνίσω ένα τσιγαράκι (από τις λίγες απολαύσεις στην κατάστασή μου)! Απορώ πως τα έβαλε τόσο ψηλά; Σε σκάλα ανέβηκε;
Και υποτίθεται ότι με βοηθάει!

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008

Back!


Καλό μήνα!
Επέστρεψα από τις μακράς διαρκείας διακοπές μου στην εξωτική Εύβοια. Όλος ο Αύγουστος κύλησε υπέροχα με πολλά μπάνια και πολλά γέλια. Και μάλλον τα γέλια μου βγήκαν ξινά στο τέλος, αφού μόλις έφτασα στην Αθήνα, παραπάτησα και έσπασα το πόδι μου. Είμαι στο γύψο τώρα και θα παραμείνω για άλλες είκοσι μέρες περίπου. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι έχω δικαιολογία με υπογραφή γιατρού για να μην πάω στην εξεταστική. Και πάνω που είχα αποφασίσει να πάρω τη σχολή στα σοβαρά. Άρα δεν είναι δικό μου το πρόβλημα, απλά η σχολή με σνομπάρει και με απωθεί με κάθε δυνατό τρόπο.
Ελπίζω να περάσατε κι εσείς το ίδιο τέλεια με εμένα στις διακοπές σας. Εύχομαι καλό φθινόπωρο και καλές αναρτήσεις!