Δευτέρα, Ιανουαρίου 26, 2009

Χαμογελάστε είναι μεταδοτικό!




Πόσο λίγο διαρκεί και πόσα πολλά μπορεί να σου χαρίσει ένα χαμόγελο; Ένα αληθινό, αυθόρμητο, ντροπαλό, ή ακόμα και ένα σαρκαστικό, ειρωνικό, ψεύτικο χαμόγελο από τον οποιοδήποτε, σου αλλάζει όλη τη διάθεση. Μερικές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να ζητάω τίποτα άλλο παρά ένα χαμόγελο από την αδερφή μου για να σιγουρευτώ πως όλα καλά θα πάνε, θα περάσει και αυτό. Βέβαια δεν έρχεται πάντα τη στιγμή που θέλω αλλά οκ την εμπιστεύομαι• ξέρει πότε μου χαμογελάει!
Πόσο ανακουφιστικά είναι τέτοια χαμόγελα, νομίζω όλοι το έχετε νοιώσει. Είναι νομίζω απίστευτο το πόσο σε χαροποιεί, το πόσο σε δυναμώνει… παίρνει τη μοναξιά σου και την πετάει αμέσως μακριά! Δεν είσαι μόνος, υπάρχει κάποιος που νοιάζεται για σένα και δε θέλει να σε βλέπει έτσι…
Το σαρκαστικό και το ψεύτικο χαμόγελο δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Πολλές φορές τα έχουμε και αυτά ανάγκη όπως για να αποφύγουμε καταστάσεις αμηχανίας, ντροπής, ανασφάλειας, και να αποκτήσουμε έτσι την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για να συνεχίσουμε παρακάτω. Βέβαια είναι κουραστικό, βαρετό και κακό να μοιράζεις συχνά τέτοια χαμόγελα, γιατί αυτό δείχνει ή ότι είσαι πολύ ανασφαλής ή ότι οι άνθρωποι που έχεις διαλέξει να είναι γύρω σου δεν είναι αρκετοί για σένα. Όπως και να έχει πάντως αποφύγετε τα! Καλό δεν κάνουν!
Αυτό που δεν ανέχομαι ΚΑΘΟΛΟΥ είναι το ειρωνικό χαμόγελο! Πραγματικά μου ανάβουν τα λαμπάκια! Περιφρόνησε με! Μόνο μη μου χαμογελάσεις ειρωνικά! Δεν το ανέχομαι αυτό. Έχω ακούσει πολλούς να λένε «Έριξα ένα ειρωνικό χαμόγελο και έφυγα! Δεν είχε τι να πει μετά!». Δεν το νομίζω. Το να ειρωνευτείς κάποιον με τέτοιο τρόπο δεν καταφέρνεις τίποτα. Ίσα ίσα που δίνεις περισσότερο αέρα στον άλλον να «στην πει» τρεις χειρότερα. Αγνόησε τον φανερά και περιφρονητικά και δε θα χρειαστείς να μπεις καν στον κόπο να πλησιάσεις το άλλον.
Τα χαμόγελα είναι καλά βρε παιδιά. Μην τα σπαταλάτε για κακούς σκοπούς ή για ανθρώπους που δεν τα αξίζουν! Απλά να χαμογελάτε! Είναι ωραίο….!!! Είναι καλό….!!!

Κυριακή, Ιανουαρίου 18, 2009

Μα τι ωραία που περνάμε!!!



Το καλό με εμένα και την αδερφή μου είναι ότι βρίσκουμε πάρα πολύ εύκολα λόγους να καλέσουμε σπίτι φίλους, και αυτούς που βλέπουμε συνέχεια αλλά και κυρίως όσους δεν βλέπουμε και πολύ συχνά. Όχι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ίχνος glamour ή ιδιαίτερου ντυσίματος, απλα άνθρωποι με τους οποίους περνάμε πολύ ωραία και πολυ χαλαρά!
Με αυτους λοιπόν, "μαζευτήκαμε" για παράδειγμα τον Οκτώβρη για τα γενέθλια της Ηλιάννας, το Δεκέμβρη για να κλείσει καλά η χρονιά, μετά τα Χριστούγεννα για τη γιορτή μου και για την καλή χρονιά, μετά τις απόκριες, το Πάσχα, το καλοκαίρι, το Σεπτέμβρη… κλπ κλπ.
Αλλά το καλύτερο είναι ότι καθόμαστε μέχρι το πρωί ή και το μεσημέρι καμιά φορά (κυρίως η Ηλιάννα χα χα) και μιλάμε για τα πάντα! Αρχικά λέμε τα νέα μας, μετά αφού πιούμε λίγο, κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλον, και μετά το πρωί απλά λέμε πως περάσαμε το βράδυ και ξανακοροϊδεύουμε (με την καλή έννοια πάντα) αυτόν που είχε πιει το περισσότερο…
Γενικά περνάμε πολύ ωραία σ’ αυτές τις «συναθροίσεις» και περιμένουμε πως και πώς να ξαναβρούμε ένα λόγο για άλλη μια τέτοια βραδιά. Είναι ωραία! Γι αυτό και εγώ αισθάνθηκα έτσι μια (πώς να το πω;;) υποχρέωση να τους ευχαριστήσω για αυτές τις ωραίες βραδιές στο σπίτι μας!! Να ‘στε καλά!!! Χαχαχα.

Υ.Γ. Άντε βρε μέχρι και η Μπουρμπουλήθρα σας πήρε στην παρέα της!!!