Τετάρτη, Δεκεμβρίου 17, 2008

Μα καλά δεν ντρέπονται καθόλου;;;





Δεν ντρέπονται να «τσακώνονται» με μικρά παιδιά;
Δεν ντρέπονται να σημαδεύουν με όπλο μικρά παιδιά;
Δεν ντρέπονται να φεύγουν ατάραχοι μετά από τέτοια πράξη;
Δεν ντρέπονται να κατηγορούν ένα μικρό,αθώο,νεκρό παιδί;
Δεν ντρέπονται να κατηγορούν αυτό το μικρό αθώο παιδί που οι ίδιοι σκότωσαν;
Δεν ντρέπονται να μη μετανοιώνουν για μια τέτοια άθλια πράξη;
Δεν ντρέπονται να μην ζητούν ούτε μια συγνώμη από τη μάνα αυτού του παιδιού;
Δεν ντρέπονται να πνίγουν με δακρυγόνα και να χτυπούν μαθητες;
Δεν ντρέπονται να προκαλούν ακόμη όλο και περισσότερο με την αναίσθητη, πραγματικά, στάση τους μια ολόκληρη κοινωνία;
Δεν ντρέπονται να υποστηρίζουν κάποιοι πως «ήταν θέλημα Θεού» τελικά να πεθάνει ένα παιδί 15 μόλις χρόνων;
Δεν ντρέπονται να λένε πως το αν θα έπρεπε τελικά να χαθεί αυτό το παιδί θα το αποφασίσει η δικαιοσύνη;
Δεν ντρέπονται να κάνουν λόγο για κακοποιά στοιχεία ετών μόλις 15;
Δεν ντρέπονται να βεβηλώνουν έτσι απερίφραστα τη μνήμη ενός παιδιού θύματος;
Δεν ντρέπονται να γελούν λέγοντας σε μαθητές: «Πού είναι ο Αλέξης οεο;»

Τον σκοτώσατε θυμάστε;

Ντροπή μην πυροβολείτε άλλο! Μια φορά αρκεί!

Παρασκευή, Οκτωβρίου 03, 2008

Οι πλούσιοι.


Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να κοιτάζω το κενό με απλανές αλλά υπεραισιόδοξο βλέμμα και να αναφωνώ αφήνοντας παράλληλα έναν αναστεναγμό: Όταν θα γίνω πλούσια, θα κάνω αυτό, θα κάνω εκείνο, θα κάνω το άλλο.
Όλα αυτά όμως μέχρι χθες. Σήμερα είδα τη ζωή με άλλο μάτι. Προτιμώ να μείνω ένα αξιοπρεπές μπατιράκι, παρά να μου τρέχουν ευρώ από τα μπατζάκια. Το να είναι κάποιος πλούσιος σήμερα, είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Με την οικονομική κρίση που υπάρχει, οι πλούσιοι το μόνο που έχουν είναι άγχος, νεύρα και απορίες. Έπεσε ο ντάου τζόουνς; Ανέβηκε το ευρώ; Τι αποφάσισε ο Μπους για την κρίση στις ΗΠΑ; Μια τράπεζα κατέρρευσε στην Αμερική και τα συντρίμμια πέφτουν πάνω στα κεφάλια όλων μας. Άρα όποιος είναι πιο ψηλά, θα χτυπηθεί πρώτος και θα πέσει κι από μεγάλο ύψος.
Αυτή η σκέψη, αποτελεί μάλλον την πιο σύγχρονη οικονομική θεωρία του 21ου αιώνα και πρέπει να μαθευτεί σε όλους τους ανθρώπους αυτού του πλανήτη ώστε να είναι προετοιμασμένοι γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Και όπως λέει κι ο πρέζα tv, διαδώστε το.

ΥΓ 1: Όσο για λαχείο, δεν πρόκειται να αγοράσω ξανά, από φόβο μην τυχόν και μου κληρωθεί ο πρώτος λαχνός. Το ίδιο ισχύει και για το τζόκερ.

ΥΓ 2: Καλό μήνα σε όλους και καλό σαββατοκύριακο. Φεύγω για διήμερο στη Χαλκίδα. Γιούπι!

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 25, 2008

Ιατρικό ανακοινωθέν.


Ποια Jolie και ποια Lopez. Ποιος ασχολείται πλέον με αυτές και τα νεογέννητα παιδιά τους; Εδώ συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις σελίδες αυτού του μπλόγκ. Η μπουρμπουλήθρα μου γέννησε επιτέλους και έκανε έξι πολύ, μα πάρα πολύ όμορφα γατάκια. Τρία πορτοκαλί και τρία μαύρα. Η γέννα ήταν καλή. Πώς να μην είναι άλλωστε αφού έφερα τον καλύτερο γιατρό του κόσμου να την ξεγεννήσει. Καλά καταλάβατε, ο Γιακούμπ ήταν ο γιατρός της γάτας. Βέβαια η τιμή που μου ζήτησε ήταν κάπως υπερβολική, αλλά τα βρήκαμε όταν του υποσχέθηκα να του δώσω δωρεάν ένα από τα γατάκια.
Ονόματα για τα μικρά δεν έχω βρει ακόμη, αν έχετε προτάσεις, περιμένω να τις ακούσω.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 18, 2008

All together.


Έφτασα αισίως στην πεντηκοστή ανάρτηση. Να τις εκατοστίσω μου εύχομαι. Βγείτε στο μπαλκόνι και απολαύστε τα πυροτεχνήματα που θα σκεπάσουν τον ουρανό της Αθήνας για να γιορτάσει ο κόσμος το μεγάλο αυτό γεγονός. Αν μένετε στην Φιλοθέη λυπάμαι αλλά δεν θα τα δείτε. Οι δημότες της Φιλοθέης έχουν αποκτήσει ψυχολογικά τραύματα και φοβούνται τα βεγγαλικά, από την εποχή που η Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη – Αθήνα 2004 κόντεψε να τους κάψει ζωντανούς στην δεξίωση με τα πυροτεχνήματα. Ευχαριστώ όλους όσους με διαβάζουν και μου αφήνουν σχόλια.
Μια μέρα γιορτινή όπως αυτή επισκιάζεται από τα καθημερινά προβλήματα και τον νευρικό κλονισμό που έχω πάθει τελευταία. Υπαίτιοι για αυτό είναι η πάμπτωχη και κακομοίρα altec telecoms και ο πάμπλουτος και τρισάθλιος ΟΤΕ. Η σύνδεση μου τα έχει παίξει και το μόνο που αναφωνώ με αγανάκτηση αυτές τις μέρες είναι «Ρε Βουρλούμη τι μας έκανες». Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και μάλλον εκεί θα μείνει αφού η πρώην αγαπημένη μου altec δεν σκοπεύει να πληρώσει τα χρωστούμενα στον πΟΤΕ.
Αυτά έχει η ζωή θα μου πείτε. Έλα όμως που δεν έχει μόνο αυτά. Έχει κι άλλα και μάλιστα συνταρακτικά. Η γάτα μου η Μπουρμπουλήθρα είναι έγκυος και σε λίγες μέρες περιμένουμε τα γεννητούρια! Ω, τι χαρά είναι αυτή. Η αγωνία μου βέβαια είναι στο κατακόρυφο γι’ αυτό το μεγάλο γεγονός και μάλιστα έχω φτάσει σε σημείο να βλέπω αηδιαστικά βιντεάκια στο γιου τιούμπ με γάτες που γεννάνε on camera. Η ενημέρωση πρώτα απ’ όλα για να αποφύγω τυχόν επιπλοκές τις γέννας. Βέβαια, όπως πολύ σοφά λέει και η μάνα μου, γατί είναι θα βρει τρόπο να τα γεννήσει μόνο του. Μια σωστή μάνα, όπως εγώ δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.
Είχα γράψει και παλιότερα ότι η γάτα μου ήταν έγκυος. Είχα κάνει λάθος τότε αφού ήταν ανεμογκάστρι. Η διάγνωση δική μου και αυθαίρετη.
Εν τω μεταξύ η Αθήνα αυτή την περίοδο πήζει στις συναυλίες. Θα προσπαθήσω να πάω σε όσες περισσότερες μπορώ κι ας πονάει το πόδι μου. Όσοι πιστοί προσέλθετε να απογειωθούμε με μαζική ουζοκατάνυξη, όσο λεκτικά αντίρροπο κι αν ακούγεται αυτό.
Όσο για το σπασμένο πόδι είναι πλέον καλά. Έβγαλα το γύψο και ελπίζω σε λίγες μέρες να μπορώ να περπατάω κανονικά. Αν κάποιος έχει συμβουλές ανάρρωσης να μου δώσει, πολύ θα ήθελα να ακούσω.

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 17, 2008

Άντρες...

Αχ, αυτοί οι άντρες. Δεν ξέρουν τι θέλουν. Και όταν μάθουν είναι αυτό που δεν θέλουμε εμείς.
Για να μην αναφερθώ στο τι γίνεται μόλις βρεθούν προ των ευθυνών τους. Το βάζουν στα πόδια μην τυχόν και δυσκολευτούν. Δεν σας έχουμε ανάγκη και δεν θέλουμε με τίποτα να σας δυσκολέψουμε περισσότερο. Τα μαζεύουμε μια ώρα αρχύτερα και σας αδειάζουμε ευχαρίστως τη γωνιά. Το μόνο που ζητάμε είναι μια μικρή ενημέρωση για το τι γίνεται.
Όσο για αυτούς που λένε ότι οι γυναίκες είναι αυτές που δεν λένε ποτέ τι θέλουν αν δεν τις ρωτήσεις πρώτα εκατό φορές, κάνουν μεγάλο λάθος.

Πρώτη φορά που κάνω τέτοια ανάρτηση, αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποια είχε ανάγκη να τη διαβάσει. Μην στεναχωριέσαι, θα έρθουν άλλα και θα είναι σίγουρα καλύτερα.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 11, 2008

Μαύρη τρύπα, i love you.


Τίποτα συνταρακτικό δεν συμβαίνει στην εποχή μας. Ούτε καν μια μαύρη τρύπα. Το πείραμα στο CERN έγινε και όλα είναι όπως πριν. Μέχρι να διαβάσω ότι είχε επιτυχία το πείραμα, ήμουν κατενθουσιασμένη στη σκέψη ότι έστω και για λίγο θα καταλάβω πως είναι να σε ρουφάει η μαύρη τρύπα. Τι να κάνουμε όμως... Αυτά έχει η ζωή. Και το σίγουρο είναι ότι δεν έχει μαύρες τρύπες για εμάς.
Η φωτογραφία είναι δημιουργία του λατρεμένου dr.seeng.

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008

Η μικρή Αννούλα.


Προσπαθώ εδώ και πολύ ώρα να θυμηθώ, έστω ένα ανέκδοτο που να μην με έκανε να γελάσω. Και δεν τα κατάφερα ακόμη. Μπορεί αυτό να μην είναι απόλυτα φυσιολογικό. Μπορεί απλά να είμαι χαζοχαρούμενη.
Γεγονός είναι ότι γελάω πολύ με τα ανέκδοτα. Γελάω ακόμη πιο πολύ με τα ανέκδοτα που έχουν πρωταγωνίστρια την Αννούλα. Την πρώτη φορά που άκουσα ανέκδοτο για το δύσμοιρο αυτό κοριτσάκι, κόντεψα να λιποθυμήσω από τα γέλια.
Γράφω, λοιπόν, μερικά πετυχημένα ανέκδοτα με την Αννούλα, έτσι, για να κλείσει «ευχάριστα» η βδομάδα!

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν έχει μήτρα;
-Γιατί μπέρδεψε το δονητή με το Black & Decker....

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να διαβάσει μετά την έκρηξη;
-Γιατί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.

-Που πήγε η Αννούλα μετά την έκρηξη του Ηφαιστείου;
-Παντού.

-Τι τραγουδούσε ο πατέρας της Αννούλας μετά το δυστύχημα;
-"Παντού θα σε ψάααχνω, παντού θα σε βρίιισκω.

-Ποιος ξεμυάλισε την Αννούλα;
-Η καραμπίνα του πατέρα της.

-Τι γλυκό έφτιαξε η μαμά της μικρής Αννούλας στα γενέθλιά της;
-Κόλλυβα.

-Τι έχει η Αννούλα που δεν έχουν τα άλλα παιδάκια;
-Καρκίνο.

-Μαμά μαμά...πήρα 20 στα Μαθηματικά!!!
-Και τι χαίρεσαι Αννούλα; Αφού έχεις καρκίνο.

-Γιατί ο τάφος της Αννούλας έχει σχήμα σταυρού;
-Γιατί δεν ξεκολλούσε η νταλίκα.

-Γιατί ακούγεται μουσική από τον τάφο της Αννούλας;
-Γιατί δεν ξεκολλούσε το ραδιόφωνο της νταλίκας.

-Τι γράφει το πρόσωπο της μικρής Αννούλας;
-"OVLOV".

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει κούνια;
-Γιατί δεν έχει χέρια.

-Γιατί η μικρή Αννούλα δεν μπορεί να περάσει το δρόμο;
-Γιατί δεν έχει χέρια να σπρώξει το αναπηρικό καροτσάκι.

-Τι βρήκε η μικρή Αννούλα στο βυθό της θάλασσας;
- Φρικτό θάνατο.

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει μακροβούτι;
-Γιατί τα πτώματα επιπλέουν στην επιφάνεια.

-Πώς βρέθηκε η μικρή Αννούλα στην πενταήμερη της στη Ρόδο;
-Την ξέβρασε το κύμα.

-Γιατί η Αννούλα σκότωσε τους γονείς της;
-Για να πάει εκδρομή με το ορφανοτροφείο.

-Γιατί σκότωσε και το θειο και τη θεια της;
-Για να πάρει και τα ξαδέλφια της μαζί.

-Γιατί λυπήθηκε και άρχισε να κλαίει;
-Γιατί η εκδρομή τελικά αναβλήθηκε.

-Τι είπε στους δικαστές;
-"Λυπηθείτε με ,είμαι ορφανή."

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να κάνει κοιλιακούς;
-Γιατί χτυπάει συνέχεια το κεφάλι της στο φέρετρο.

-Γιατί η Αννούλα δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα γαρύφαλλα από τα τριαντάφυλλα;
-Γιατί όλες οι ρίζες φαίνονται ίδιες κάτω από το έδαφος.

-Γιατί η μικρή Αννούλα γελάσει;
-Γιατί τη γαργαλάνε τα σκουλήκια.

-Γιατί η μικρή Αννούλα νιώθει μοναξιά;
- Γιατί τα σκουλήκια πήγαν στον τάφο του Κωστάκη.

-Γιατί η μικρή Αννούλα κλαίει;
-Γιατί έχουνε φυτρώσει κρεμμύδια γύρω από τον τάφο της.

-Τι κοινό έχει η μικρή Αννούλα με το μικρό Κωστάκη;
-Γιορτάζουν την ίδια μέρα, το Ψυχοσάββατο.

-Γιατί η μικρή Αννούλα είναι μαυρισμένη από τον ήλιο;
-Γιατί το φέρετρο έχει τζαμάκι.

- Γιατί η Αννούλα δεν ανασταίνεται;
-Γιατί παίρνει ποσοστά από τα ανέκδοτα.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 04, 2008

Τα αδέρφια στις δύσκολες στιγμές φαίνονται.


– Ηλιάννα, όταν φύγεις κατέβασε και τα σκουπίδια ρε...
– Οk.
Μετά την αποχώρηση της Ηλιάννας από το σπίτι τα σκουπίδια είναι ακόμα εδώ.
– Ηλιάννα, έχω δίπλα άλλη σακούλα σκουπιδιών εντάξει;
– Α οk, εντάξει.
Ακόμα και τώρα τα σκουπίδια η αδερφούλα μου τα πετάει στην παλιά σακούλα.
– Ηλιάννα, όταν φύγεις κλείσε μόνο το παράθυρό σου θα τα κλείσω εγώ τα άλλα…
– Καλά ρε.
Ευτυχώς τσακώνονταν οι απέναντι και κατάλαβα ότι άφησε το παράθυρό της ορθάνοιχτο. Για άλλη μια φορά είχε ξεχάσει τι της είπα...
‒ Ηλιάννα θα ταΐσεις τη Μπουρμπουλήθρα;
‒ Ναι, ναι τώρα ρε συ, σε λίγο…
Φεύγει η Ηλιάννα... Νηστική η γάτα… : (
– Ηλιάννα, πριν κοιμηθείς να αδειάσεις τα τασάκια. Οk;
– Ναι, ναι εντάξει…
Όταν ξύπνησα όλα τα τασάκια ήταν γεμάτα…

Μια, μόνο μια φορά αποφάσισε να μαζέψει, όσο καιρό έχω σπάσει το πόδι μου γιατί θα ερχόταν παρέα στο σπίτι, και τι έκανε η θεότρελη; Βάζει όλα τα τασάκια στο πιο ψηλό ράφι και φεύγει προς άγνωστη κατεύθυνση! Και έμεινα μόνη και αβοήθητη, με δέκα κιλά γύψο στο πόδι να πρέπει να σηκωθώ στις μύτες, να απλώσω το χέρι μου, να πηδήσω είκοσι εκατοστά για να μπορέσω να πάρω ένα τασάκι και να καπνίσω ένα τσιγαράκι (από τις λίγες απολαύσεις στην κατάστασή μου)! Απορώ πως τα έβαλε τόσο ψηλά; Σε σκάλα ανέβηκε;
Και υποτίθεται ότι με βοηθάει!

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008

Back!


Καλό μήνα!
Επέστρεψα από τις μακράς διαρκείας διακοπές μου στην εξωτική Εύβοια. Όλος ο Αύγουστος κύλησε υπέροχα με πολλά μπάνια και πολλά γέλια. Και μάλλον τα γέλια μου βγήκαν ξινά στο τέλος, αφού μόλις έφτασα στην Αθήνα, παραπάτησα και έσπασα το πόδι μου. Είμαι στο γύψο τώρα και θα παραμείνω για άλλες είκοσι μέρες περίπου. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι έχω δικαιολογία με υπογραφή γιατρού για να μην πάω στην εξεταστική. Και πάνω που είχα αποφασίσει να πάρω τη σχολή στα σοβαρά. Άρα δεν είναι δικό μου το πρόβλημα, απλά η σχολή με σνομπάρει και με απωθεί με κάθε δυνατό τρόπο.
Ελπίζω να περάσατε κι εσείς το ίδιο τέλεια με εμένα στις διακοπές σας. Εύχομαι καλό φθινόπωρο και καλές αναρτήσεις!

Παρασκευή, Ιουλίου 18, 2008

Kαι τώρα διακοπές.



Οι πολυπόθητες διακοπές έφτασαν! Κι εγώ ανυπομονώ να φτάσω στον προορισμό μου και να ξαπλώσω στην παραλία! Νιώθω μια μικρή μελαγχολία που αφήνω την Αθήνα, το σπίτι μου, το ίντερνετ.. Όταν όμως σκέφτομαι τις άπειρες μπύρες που θα πιώ, το μαύρισμα που θα κάνω και τα βραδινά μπάνια, μου περνάει αμέσως.

Σας ευχαριστώ που μου κάνατε παρέα με τα σχόλιά σας, τις αναγνώσεις σας και με τα δικά σας blog, όσο καιρό βρίσκομαι στην μπλογκόσφαιρα! Ραντεβού το Σεπτέμβρη με ανανεωμένη διάθεση, τρελό κέφι και πολλές αναρτήσεις.

Να περάσετε όλοι υπέροχα όπου κι αν βρεθείτε.
Καλό καλοκαίρι!

Τρίτη, Ιουλίου 15, 2008

Με σημαία το φραπέ.


Η μπουρμπουλήθρα παρουσιάζει σε παγκόσμια blogική αποκλειστικότητα τους Χατζηφραγκέτα.
Είναι groovy, electro-dub, punk, funk και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Αξίζει τον κόπο να τους ακούσετε. Χτυπήστε έναν φραπέ, καθίστε στον καναπέ ή όπου αλλού βολεύεστε, πατήστε play στο winamp και θα με θυμηθείτε. Μέχρι στιγμής, οι Χατζηφραγκέτα έχουν 4 οικιακά ηχογραφημένους δίσκους και ανεβάζουν τα τραγούδια τους μέσα από το mySpace. Ρίξτε τους μια ματιά και αν σας αρέσει, εδώ είμαστε..
Κατεβάστε τους Χατζηφραγκέτα από ΕΔΩ!

Ορίστε μία πρώτη γεύση.

Κυριακή, Ιουλίου 13, 2008

Όλα στο φως.


Ουδέν νέο στοιχείο προέκυψε από την έρευνα που διεξήγαγε η εισαγγελέας Μαρία Γκανέ αναφορικά με τις καταγγελίες προς τον βουλευτή Κ. Κουκοδήμο.
Η υπόθεση παίρνει το δρόμο για το αρχείο.

Η αλήθεια έλαμψε και πάλι.
Η ελληνική δικαιοσύνη αξίζει συγχαρητήρια.


Παρασκευή, Ιουλίου 11, 2008

Ο ήλιος άργησε μια μέρα.


Kαλή η Αθήνα αλλά με κούρασε. Το μόνο που θέλω είναι να βρεθώ σε μια ήσυχη παραλία το καταμεσήμερο και να κοιμηθώ κάτω από τον ήλιο. Κι ας ψηθώ κι ας κοκκινίσω κι ας πονάει μετά όλο μου το κορμί. Θα έχω όμως φωτοσυνθέσει όσο χρειάζομαι.
Να πεθάνουν οι πολυκατοικίες και οι τρίτοι όροφοι. Οι μόνες ώρες που έχω ήλιο στο μπαλκόνι μου είναι από τις 8 μέχρι τις 9 το πρωί. Και ποιος είναι ξύπνιος τέτοιες βάρβαρες ώρες και μάλιστα βρίσκεται και στο σπίτι; Κανείς γιατί αν είναι να ξυπνησείς χαράματα παέι να πει οτι έχεις λόγο που το κάνεις και δεν ξυπνάς έτσι απλά για να δεις τι καιρό έχει.
Πάει και τελείωσε. Θα το ξενοικιάσω το σπίτι. Θα πιάσω ένα ρετιρέ και θα είμαι όλη μέρα στο μπαλκόνι. Δεν αντέχεται άλλο αυτή η κατάσταση.. Για να δω αν έχει ήλιο ή συννεφιά πρέπει να κοιτάξω ακριβώς 35 μοίρες βόρεια και 22 μοίρες ανατολικά της δεύτερης γλάστρας μου. Ρετιρέ και πάλι ρετιρέ. Διαφορετικά με βλέπω να καταλήγω σαν αυτές τις ηλικιωμένες κομπάρσες στις αμερικάνικες ταινίες που βγαίνουν με την καρεκλίτσα τους στο πεζοδρόμιο για να μαζέψουν λίγο ήλιο.
Υπάρχει βέβαια κι άλλη λύση, πιο ανώδυνη. Να κρεμάσω στο σαλόνι μια αργεντίνικη σημαία και να βλέπω ήλιο κάθε μέρα.

Πέμπτη, Ιουλίου 10, 2008

O Μάο και οι Σουηδοί.

Ένα βιντεάκι που νιώθω ότι με αντιπροσωπεύει πολύ κατά έναν περίεργο τρόπο. Είναι το τραγούδι Ροζ του Γιάννη Μηλιώκα με αλλαγμένους στίχους. Απολαύστε το.




Στίχοι:
- Πάντα ονειρευόμουνα τη λαϊκή εξουσία.
-
Πάντα ονειρευόμουνα νεκρό αστυνομικό.
-
Πάντα ανάρχα ήσουνα κι αγύριστο κεφάλι.
- Κοίτα να δεις που έμπλεξα, με μαοσταλινικό.
- Ήθελα στις πορείες μας να υπάρχει μια τάξη.
- Ήθελα στις πορείες μας να γίνεται χαμός.
- Καδρόνια να κρατούσαμε για να περιφρουρούμε.
- Πετρούλες να πετούσαμε να γίνει πανικός

- Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα
- Τα όνειρα μου κόκκινα.
- Τα όνειρα μου μαύρα.
- Ρούχα μαζί που πλύθηκαν και έγιναν μπορντό

- Ήθελα στα γενέθλια να μου `φερνες μολότοφ.
- Ήθελα στα γενέθλια το Στάλιν να υμνώ.
- Να με γλυκονανούριζες τα βράδια με Μπακούνιν.
- Άσε με πήγε 4 με Λένιν θα τη βρω.
- Κοίτα καλέ πού έμπλεξα με το γραφειοκράτη.
- Πάνω που ετοιμαζόμουνα μπάχαλο να σε πω.
- Βρε αν δεν υπήρχε κίνημα θα έσπαγα βιτρίνες.
- Εγώ να δεις τι θα `κανα θα ήμουν στο στρατό.


Το βίντεο το είδα πρώτη φορά στον par...alogo και του έκλεψα σχεδόν την ανάρτηση.
Όποιος ενδιαφέρεται να κατεβάσει το original τραγούδι Ροζ, ας κάνει κλικ εδώ.


Ένα ακόμη βίντεο που είναι επίσης κλεμμένο, αυτή τη φορά από την Athena . Δυο Σουηδοί φασίστες σχεδιάζουν ποιους θα απελάσουν από τη χώρα τους και η συνέχεια είναι πολύ αστεία. Υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι κι ας μην πρόκειται για release του aXXo.




P.s. Η εξεταστική μου επιτέλους τέλειωσε και αναπνέω πλέον αέρα ελευθερίας!

Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2008

Σημείο βρασμού.


Καταραμένη ζέστη! Δεν αντέχω άλλο να κάθομαι απλά μπροστά στον ανεμιστήρα. Θέλω δροσιά. Θέλω κρύο. Είναι κρίμα που δεν έχω τον Μανιτού θείο να μου μάθει τον χορό της βροχής και να αρχίσω να τον χορεύω γυμνή στο μπαλκόνι. Μπορεί αυτό να έλυνε το πρόβλημά μου. Κι αν χρειαστεί να μείνω τελικά και όλο τον Ιούλιο στην Αθήνα, μάλλον δεν το γλιτώνω το αρκουδίσιον, κι ας βλάπτει το περιβάλλον. Υποθέτω πως αν το περιβάλλον με ήξερε, δεν θα ήθελε να τα τραβάω όλα αυτά με τον καύσωνα.
Νομίζω ότι θα λιώσω κι ας μην είμαι ούτε από καραμέλα, ούτε από σοκολάτα.
Ακόμη ψάχνω για έναν Κινέζο στο δρόμο που πουλάει φορητά ανεμιστηράκια. Κι ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα βράζουν μέσα στον ηλεκτρικό, η Μπουρμπουλήθρα θα έχει το μαγικό ανεμιστηράκι και όλα τα προβλήματα της θα λύνονται. Μπορεί να ακούγεται κίτς άλλα πως νομίζω ότι θα είναι πολύ χρήσιμο.
Αχ, τι κάθομαι και γράφω; Πάω γρήγορα να κολλήσω το κορμί μου πάνω στον Διομήδη. Παράξενο όνομα για ανεμιστήρα ε;

Παρασκευή, Ιουλίου 04, 2008

Τα παιδία πάλι παίζει.


Δεν ειχα σκοπό να κανω σήμερα post, αφού δυο μαθήματα την Παρασκευη και υποτιθεται πως τώρα θα έπρεπε να ξεκουράζομαι για αύριο. Μολις όμως μπήκα στο μπλογκ της ποντικίνας είδα μια πρόσκληση που με περίμενε σε ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι..
Update: Είχα επίσης πρόσκληση από την lena zip και την είδα καθυστερημένα.

Οι οδηγίες του παιχνιδιού δεν υπάρχουν, αφού πρόκειται για ένα απλό ερωτηματολόγιο.

Ερωτήσεις και επιλογές με κόκκινο χρώμα. Οι απαντήσεις με μοβ χρώμα.

1. Σεξ :
α) είμαι γυναίκα με προτίμηση στους άντρες
β) είμαι άντρας με προτίμηση στις γυναίκες
γ) είμαι γυναίκα με προτίμηση στις γυναίκες
δ)είμαι άντρας με προτίμηση στους άντρες
ε) είμαι απ΄ όλα με προτίμηση σε όλα

Και οι γυναίκες μου αρέσουν βεβαία, αλλά εδώ μιλάει για σεξ.


2. Ηobby :
α) μαγειρική - γυμναστήριο
β) μασάζ - ποδηλασία
γ) ταξίδια - τοξοβολία
δ) συναυλίες - κολύμπι
ε) μοντελισμός - βόλτες με το σκάφος

Συναυλίες υπαίθριες, καλοκαιρινές με άπειρη ζέστη και κολύμπι όσο πιο βαθιά γίνεται είναι το καλύτερό μου.


3. Τέχνη :
α) μουσική
β) χορός
γ) κινηματογράφος - θέατρο
δ) λογοτεχνία
ε) ζωγραφική - γλυπτική - αρχιτεκτονική

Μου αρέσει το σινεμά.. Οχι όμως τόσο οι παραδοσιακοί, συνοικιακοί σινεμάδες. Προτιμώ περισσότερο τα ster και village. Και το θέατρο μου αρέσει αρκεί να μην είναι μάπα η παράσταση. Στο θέατρο, αν κάτι δεν είναι καλό πάει χαμένη όλη η παράσταση.



4. Πολιτικές πεποιθήσεις. :
α) αριστερά
β) κεντροαριστερά
γ) κεντροδεξιά
δ) δεξιά
ε) πάρτω αλλιώς

Είμαι αριστερή και συγκεκριμένα κνήτισσα.


5. Αγαπημένο μάθημα :
α) μαθηματικά - γεωμετρία
β) χημεία - φυσική
γ) έκθεση και γλώσσα
δ) ιστορία - γεωγραφία
ε) θρησκευτικά και γυμναστική

Γλώσσα, έκθεση, αρχαία και λατινικά. Θα προτιμούσα να είχε μονο αυτά τα μαθήματα το σχολείο.


6. Αγαπημένο pet :
α) γατάκι
β) σκυλάκι
γ) ψαράκι
δ) πουλάκι
ε) κροκοδειλάκι

Αν έδινα διαφορετική απάντηση, θα θύμωνε η Μπουρμπουλήθρα


7. Διακοπές:
α) στη θάλασσα
β) στο βουνό
γ) στη Μύκονο
δ) στη Γαύδο
ε) στην Αθήνα

Η Αθήνα το καλοκαίρι είναι γεμάτη εκδηλώσεις και φεστιβάλ. Φεύγει και ο πολύς κόσμος και φτάνεις στον προορισμό σου με την ταχύτητα του Flash Gordon. Αν είχε εφευρεθεί και το φορητό κλιματιστικό, τότε θα ήταν ακόμη καλύτερα.


8. Χρώμα :
α) λευκό
β) κόκκινο
γ) μοβ
δ) μπλε
ε) μαύρο

Μου αρέσει το μοβ, όχι όμως αυτό το πένθιμο φανταχτερό της μεγάλης Πέμπτης.


9. Σημείο στο σπίτι :
α) κρεβατοκάμαρα
β) κουζίνα
γ) τουαλέτα
δ) σαλόνι
ε) πατάρι

Στο σαλόνι έχω τον καναπέ, τον υπολογιστή, την τηλεόραση και τον ανεμιστήρα. Μερικές φορές βαριέμαι να κοιμηθώ στο υπνοδωμάτιο και καταλήγω να κοιμάμαι στο σαλόνι.


10. Η επόμενη σχέση μου θέλω να κρατήσει :
α) 7 ώρες
β) 7 ημέρες
γ) 7 μήνες
δ) πάνω από 7 χρόνια
ε) ε, όχι και 7 χρόνια.

Νομίζω ότι οι 7 ώρες είναι αρκετές.

Καλώ να παιξει ο indolent, το ροδοψαράκι, ο vagsiok, o manolito, o rizobreaker και η zanzibar.

Παρασκευή, Ιουνίου 27, 2008

10 + 1 = 11



Ο dr.seeng με κάλεσε να παίξω στο παιχνίδι που γράφεις 10 συν 1 άχρηστα πράγματα για τον εαυτό σου. Άργησα να πάρω μέρος στο παιχνίδι γιατί δεν ήξερα τι να γράψω. Όταν όμως πληκτρολόγησα το νούμερο ένα, σκέφτηκα πολύ εύκολα και τα υπόλοιπα. Εξ’άλλου συνέχεια μαζεύω άχρηστα πράγματα, έντεκα για εμένα δεν θα έβρισκα να γράψω;

1. Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξυπνήσω νωρίς το πρωί. Αυτή είναι και η κύρια αιτία που χρωστάω μαθήματα στη σχολή. Μπορεί να ακούω το ξυπνητήρι να χτυπάει για δυο ώρες και να μην κάνω καν τον κόπο να το κλείσω.

2.Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της σειράς Ανατριχίλες που κυκλοφορούν. Το αγαπημένο μου είναι το Πράσινο Αίμα. Ακόμη πιστεύω ότι είναι από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει.

3. Γελάω πολύ με τον εαυτό μου, κυρίως όταν είμαι μόνη μου. Το αν αυτά που σκέφτομαι, λέω ή κάνω δεν είναι αντικειμενικά αστεία, δεν με πτοεί καθόλου.

4. Αν ένας δίσκος μου αρέσει, τον ακούω για καιρό. Μόνο αυτόν όμως. Έχει τύχει να ακούω μόνο ένα τραγούδι για τέσσερις ολόκληρους μήνες.

5. Απλώνω την μουσκεμένη πετσέτα του μπάνιου στο καλοριφέρ για να στεγνώσει. Ακομη κι αν είναι καλοκαίρι.

6. Απεχθάνομαι το κρεμμύδι. Δεν μπορώ ούτε καν να το μυρίσω. Και αυτοί που λένε ότι τους αρέσει, νομίζω απλά ότι είναι εξωγήινοι.

7. Μαζεύω γάτες από δέκα χρονών. Και από τότε ακούω την γκρίνια του πατέρα μου γι’αυτή μου τη συνήθεια.

8. Το Extra3 μετα τις δυο τη νύχτα αποτελεί μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες. Η Εμμανουέλα (επανάληψη νούμερο 785) και η Τζούντι η παρθένα (επεισόδιο νούμερο 435) είναι καλή συντροφιά για τα άγρυπνα βράδια.

9. Δεν πίνω φρέντο, ούτε νες, ούτε ελληνικό. Πίνω μόνο φραπέ με τρία παγάκια το χειμώνα και πέντε το καλοκαίρι.

10. Πριν κοιμηθώ ελέγχω αν έχω κλειδώσει καλά την πόρτα, αν έχω σβήσει όλα τα τσιγάρα και αν έχει αρκετά φρίσκις στο μπολ της γάτας.

11. Μου αρέσουν οι βόλτες στην νυχτερινή Αθήνα με το αυτοκίνητο του indolent.

Καλώ τους foutourista, ροδοψαράκι, ποντίκι και koulpa να συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Τετάρτη, Ιουνίου 25, 2008

Wind of change.


Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά. Τα χοντρά ρούχα έχουν φύγει εδώ και καιρό και ένα αίσθημα ανανέωσης πλανάται έντονα στην ατμόσφαιρα της Αθήνας. Δεν είμαι μεγάλη φαν των αλλαγών. Όμως χρειάζομαι μερικές. Έτσι αποφάσισα να ξεκινήσω την ανανέωση μου από κάτι ανώδυνο.
Voila! H ολοκληρωτική αλλαγή της εμφάνισης του blog μου μπροστα στα ανυποψίαστα μάτια σας! Έχει και οικολογικό μήνυμα η αλλαγή. Να ξαναγίνουν όλα πράσινα. Για να μην παρεξηγηθούν αυτά που γράφω, να σημειώσω ότι δεν είμαι με το Πασοκ,
To html αποδείχτηκε περίπλοκο άλλα οι βασικές μου γνώσεις και το αστείρευτο(!) ταλέντο μου νομίζω ότι έδωσαν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η βοήθεια που πήρα από τον indolent και τον dr.seeng ήταν πολύ σημαντική. Χωρίς αυτούς δεν θα ήξερα που παν οχι τα τέσσερα αλλα ούτε το ένα. Ευχαριστώ παιδιά!

Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον θα την αφήσω τη νομική και θα γίνω web designer! Bill Gates - συνάδελφε, δέχομαι εκ των προτέρων την προσφορά εκατομμυρίων που θα μου κάνεις! Aμέρικα σου 'ρχομαι!

Πέμπτη, Ιουνίου 19, 2008

Mάντεψε ποιος.



Από τα σχόλια σας κατάλαβα ότι η ερμηνεία μου σας μάγεψε! Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια (εκτός από εσένα γουρούνι!). Ξέρω ότι δεν τα εννοούσατε αλλά μου αρέσει που απλά προσπαθήσατε να μην προσβάλλετε τις φωνητικές μου χορδές!
Και από την απόλυτη παραφωνία, ήρθε η ώρα να σας αποζημιώσω με ένα πολύ καλό άκουσμα. Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Πάνου Μουζουράκη με τίτλο "Μάντεψε ποιος" κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες και αξίζει να ακουστεί. Στους νέους δημιουργούς και τραγουδιστές χρειάζεται να δίνεται χώρος και όταν αξίζουν χρειάζεται να τους δίνουμε και την προσοχή μας. Ο δίσκος περιέχει 14 τραγούδια και μπορείτε να τον κατεβάσετε από εδώ.
Ελπίζω αυτό να είναι αρκετό και να απαλύνει κάπως τις πηγές που σίγουρα δημιουργήθηκαν στα αυτιά σας μετά τις τελευταίες εκτελέσεις!

Δευτέρα, Ιουνίου 16, 2008

Γράφουμε!



Η πρώτη δημοσιοποιημένη ηχογράφηση είναι γεγονός! Η κλήρωση έγινε και νικήτρια αναδείχθηκε η zanzibar και το τραγούδι "Είμαι γυναίκα του γλεντιού". Μετά από επίπονες προσπάθειες καταφέραμε να βγάλουμε ένα άκρως ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Τουλάχιστον για τα δικά μας αυτιά. Προετοιμαστείτε ψυχολογικά να το ακούσετε. Μια μικρή προειδοποίηση: Για τυχόν βλάβες στο νευρικό ή ακουστικό σας σύστημα, δεν φέρουμε καμία ευθύνη.



Μετά την πρώτη ηχογράφηση και αφού νιώθαμε ότι το κατέχουμε το τραγούδι, ήρθε η σειρά της δεύτερης. Λίγο ο geokalp που μας παρότρυνε να πούμε ένα τραγούδι σχετικό με γάτες, λίγο το έντεχνο πρόσωπο που θέλαμε να δείξουμε στο Νίκο Κ., ο μαύρος γάτος είχε την τιμή να τραγουδηθεί από τις εξαιρετικές φωνές μας.



Όσο για τις δισκογραφικές εταιρίες που θα ενδιαφερθούν, θέλουμε να ανακοινώσουμε πως ενδιαφερόμαστε για δίσκο με είκοσι τραγούδια και διεθνή προώθηση.

Πέμπτη, Ιουνίου 12, 2008

Εκατό εκατομμύρια αντίτυπα.


Όταν ήμουν μικρή, τα επαγγελματικά μου όνειρα ήταν να γίνω ή γιατρός ή μανάβης ή τραγουδίστρια. Τα δύο πρώτα τα εγκατέλειψα νωρίς. Το τρίτο, όμως, ήταν τόσο δυνατό που το έχω απωθημένο μέχρι σήμερα.
Η σύγχρονη έκδοση του ονείρου περιλαμβάνει ένα μεγάλο στάδιο γεμάτο, μιsα μπάντα αποτελούμενη μόνο από άντρες μουσικούς και εμένα να ροκάρω κρατώντας ενσύρματο μικρόφωνο με κόκκινο καλώδιο. Και το κοινό της sold-out συναυλίας να παραληρεί σε κάθε άναρθρη κραυγή μου. Υποθέτω πως αυτό το σενάριο είναι αρκετά τραβηγμένο, αφού από φωνή… ούτε κορμάρα, ούτε καν μουλάρα. Δεν μπορώ να πατήσω όχι μόνο στις νότες, αλλά ούτε στη βασική μελωδία.
Σήμερα αγόρασα μικρόφωνο για τον υπολογιστή και μόλις πάτησα το κουμπί της ηχογράφησης, κάτι άλλαξε μέσα μου. Από τότε είναι συνέχεια πατημένο και το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο. Σε λίγες μέρες θα θεωρώ τον εαυτό μου, φτασμένη τραγουδίστρια. Τόσες ηχογραφήσεις ούτε οι Rolling Stones δεν έχουν κάνει.
Είμαι πρόθυμη να βγάλω τα άπλυτα (τραγούδια) στη φόρα, αν θέλετε. Περιμένω να μου γράψετε προτάσεις και τίτλους τραγουδιών. Όλες οι συμμετοχές θα πάρουν μέρος στην κλήρωση, που θα αναδείξει το τραγούδι που θα ερμηνεύσω μαζί με την έτερη κατά φαντασίαν τραγουδίστρια, Ηλιάννα. Η ερμηνεία που με τόση αγωνία θα περιμένετε όλοι, θα ανέβει στο blog στην επόμενη ανάρτηση.
Τα δικαιώματα από το δίσκο που θα συμπεριλάβει το τραγούδι, θα τα παραχωρήσω στον νικητή της κλήρωσης.
Ποιος να το περίμενε ότι η καριέρα μου θα ξεκινούσε από αυτήν εδώ τη ψωνισμένη ανάρτηση!

Σάββατο, Ιουνίου 07, 2008

Λεωφορείον ο τρόμος.


Η αστική συγκοινωνία είναι πολύ εξυπηρετική για την μετακίνηση στην πόλη. Σε πάει παντού και μάλιστα φθηνά, αρκεί να έχεις λίγη υπομονή όσο περιμένεις στη στάση. Μόλις όμως μπεις στο λεωφορείο, αρχίζουν τα βάσανα. Κατ' αρχάς πρέπει να τρέξεις γρήγορα και να σπρώξεις τους πάντες, μέχρι να βρεις κάπου να πιαστείς. Αν κάνεις το λάθος και δεν κρατάς κάτι που θα σε στηρίζει, τότε ήρθε το τέλος σου. Στο επόμενο φρενάρισμα του οδηγού, θα κοιτάς τον ουρανό του οχήματος και δυο κιλά μπανάνες που γλίστρησαν από την τσάντα της διπλανής, θα σε κάνουν να νιώθεις τσικίτα. Και εκείνη τη στιγμή, θα ακουστεί από το ραδιόφωνο που παίζει με την ένταση στο τέρμα, η φωνή του Σταρόβα που θα σου υπενθυμίσει ότι τσικίτα γεννιέσαι, δεν γίνεσαι! Μετά κόπων και βασάνων θα σηκωθείς και θα κοιτάς μόνο έξω από το παράθυρο για να αποφύγεις τα βλέμματα των συνεπιβατών που σε κοιτάνε γεμάτα λύπηση. Θα βάλεις και τα ακουστικά στα αυτιά για να μην ακούς τον καθένα που θα έρθει να σου διηγηθεί τι είχε πάθει αυτός πέρυσι, στο τρόλεϊ το 25 καθώς πήγαινε Παγκράτι και μπέρδεψε τις στάσεις και κατέβηκε πιο κάτω και μπλα μπλα μπλα...
Στην επόμενη στάση θα ανέβουν εκατό άνθρωποι μαζί, βρίζοντας όλοι τον οδηγό που τους έκανε να περιμένουν τριάντα έξι ολόκληρα λεπτά. Η γιαγιά που πριν σου έλεγε την πονεμένη ιστορία της, τώρα προσπαθεί να κάνει την ταξιθέτρια και φωνάζει προς το αδιάφορο πλήθος.. Κύριε κάνετε λίγο δεξιά! Ελάτε προς τα πίσω οι τρεις τελευταίοι! Μόλις την ακούς να δίνει οδηγίες, είσαι έτοιμος να την πνίξεις και μετά να την βάλεις να κάνει τρία βήματα αριστερά. Αλλά συγκρατείσαι. Σε τρεις στάσεις κατεβαίνεις.. Και τότε έρχεται και στέκεται μπροστά σου (κατόπιν οδηγίας της παρ' ολίγον πνιγμένης κυρίας) ένας τύπος που δεν έχει ανακαλύψει ακόμη τα αποσμητικά. Απλώνει το χέρι του για να πιαστεί στις κρεμαστές χειρολαβές και η γνωστή κυρία ανοίγει το παράθυρο που βρίσκεται πίσω από τον μυρωδάτο κύριο. Ο αέρας σε φυσάει στο πρόσωπο και η αποπνικτική μυρωδιά του ιδρώτα, τρυπώνει στα ρουθούνια σου. Κοιτάς αν υπάρχει κενός χώρος για να τρέξεις και να σώσεις τα πνευμόνια σου, αλλά το λεωφορείο είναι ασφυκτικά γεμάτο. Και εσύ κοντεύεις να πάθεις ασφυξία, όταν βλέπεις τη στάση που πρέπει να κατέβεις. Σε πλημμυρίζει μια ανείπωτη χαρά και ποδοπατάς όλους τους υπόλοιπους για να προλάβεις να βγεις πρώτος από αυτό το λεωφορείο του τρόμου.
Σκέφτεσαι ότι είσαι πολύ γκαντέμης και σου συμβαίνουν όλα αυτά, μέχρι που βλέπεις έναν άλλον ταλαίπωρο άνθρωπο να εκτινάσεται από το λεοφωρείο με την ίδια χαρά στο βλέμμα. Καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι μόνος και συνεχίζεις ακάθεκτος για το πάρεις το επόμενο λεοφωρείο..

Τρίτη, Ιουνίου 03, 2008

H αποκάλυψη.


Έφτασε η ώρα να πέσουν οι μάσκες και να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Το παιχνίδι με τα ψέματα έλαβε τέλος. Έχουμε, λοιπόν και λέμε.

1. Ξέρω πολύ καλό πατινάζ και τα τελευταία τρία χρόνια, ασχολούμαι συστηματικά με το skateboard. Ελπίζω σύντομα να αποκτήσω χορηγούς, να κάνω φωτογραφήσεις σε περιοδικά, και να κάνω περισσότερο γνωστή στον πολύ κόσμο, την ομορφιά του αθλήματος.

Αυτό θα μπορούσε να είναι αλήθεια αν είχα επισκεφθεί κι άλλες φορές το μαγαζί με τα πατίνια που υπήρχε στο χωριό μου. Σταμάτησα όμως στην πρώτη φορά αφού θεώρησα άσκοπο να κάνω βόλτες πάνω σε τέσσερις ρόδες και να φοράω παπούτσια που πριν από εμένα είχαν φορέσει αμέτρητοι άλλοι. Εξ' άλλου το μόνο που έκανα ήταν να κρατιέμαι από τις μπάρες και να τρέμω την γελοία πτώση που θα είχα αν κάτι πήγαινε στραβά. Αργότερα αποδείχθηκε λάθος που σταμάτησα να πηγαίνω εκεί, αφού ο μεγάλος μου έρωτας (με περνούσε 10 χρόνια, πως να μην είναι μεγάλος;) ήταν γιός του ιδιοκτήτη. Όσο για το skateboard, η μόνη μου επαφή με το άθλημα, είναι τα παιδιά στο Σύνταγμα, που κάθομαι μερικές φορές και τα χαζεύω.

2. Έχω κερδίσει σε διαγωνισμό ζωγραφικής το πρώτο βραβείο. Κι όμως, δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια ίσια γραμμή με το μολύβι. Μπορεί οι κριτές να κατάλαβαν ότι κατά βάθος έχω ταλέντο στο σκίτσο.

Και ναι, είναι αλήθεια! Έχω κερδίσει σε διαγωνισμό ζωγραφικής με το γυμνάσιο. Ήταν ενας διαγωνισμός για τα γυμνάσια και λύκεια της Εύβοιας. Βοιωτίας και Λιβαδείας. Επίσης ισχύει οτι δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια ίσια γραμμή. Ισχύει όμως και η τύχη του ατάλαντου. Και όσον αφορά στη ζωγραφική, είμαι τελείως άσχετη.

3. Λατρεύω τα παιδιά και θέλω πολύ να κάνω μια μεγάλη οικογένεια. Αν είμαι εργαζόμενη, θέλω να σταματήσω τη δουλειά μου και να φροντίζω τον σύζυγο και τα παιδιά μου.

Λατρεύω τα παιδιά, όταν αυτά λέγονται Γεωργία και Ηλίας και είναι πρώτα ξαδερφάκια μου. Μόνο αυτά. Επίσης τρέφω μεγάλο μίσος σε όσους βλέπουν μωρό σε καροτσάκι στο δρόμο και κάνουν μισάωρη στάση πάνω από το κεφάλι του φωνάζοντας "Άχου το μωρέ, τσίκι τσίκι, κούστου κόυτσου, γούτσου γούτσου" και παρόμοιες βλακείες, λες και το μωρό θα καταλάβει τις άναρθρες κραυγές τους, θα τους απαντήσει και θα ανοίξουν επικοδομητικό διάλογο με θέμα το αγκού αγκού.
Όσο για το αν θα παρατούσα τη δουλεία μου. Όχι, δεν θα ήθελα να το κάνω αυτό. Θα προτιμούσα να έλεγα ότι ποτέ δεν θα παρατούσα τη δουλειά μου, αλλά είναι δύσκολο να προβλέψεις πως θα έρθουν οι καταστάσεις. Ο γάμος πάντως δεν είναι ούτε στα άμεσα, ούτε στα έμμεσα σχέδιά μου.

4. Προτιμώ να μένω σε μια ήσυχη επαρχιακή πόλη ή σε ένα όμορφο χωριό, παρά να ζω μέσα στο καυσαέριο και τη φασαρία που έχει το κέντρο της Αθήνας. Δεν αντέχω τον πολύ κόσμο και την κίνηση.

Μου αρέσει το καυσαέριο, μου αρέσει η κίνηση, μου αρέσει η φασαρία, μου αρέσει άγνωστοι άνθρωποι να περνούν δίπλα μου. Δε λέω, καλή είναι και η ηρεμία αλλά για δυο μήνες το καλοκαίρι. Άλλωστε, με εκνευρίζει να περπατάω στο δρόμο και να συναντάω συνεχώς γνωστούς και να πρέπει να τους μιλήσω. Γι' αυτό καλύτερα στην Αθήνα, που δεν με ξέρει κανείς και δεν ξέρω και κανέναν παρά κάπου, που θα αναγκαζόμουν να σταματάω σε κάθε τετράγωνο και να λέω χαζές κουβεντούλες με τύπους που συναντάω μόνο στο δρόμο. Όταν θέλω να μιλήσω σε κάποιον, σηκώνω το τηλέφωνο και κανονίζω μια βόλτα. Και μην ξεχνάμε ότι πέρα από την φασαρία και τα σχετικά, η Αθήνα είναι πολύ όμορφη πόλη.

Nικήτης του διαγωνισμού είναι ο jordan dp, ο μόνος που απάντησε σωστά και γι' αυτό το λόγο θα του δωσω το μεγάλο βραβείο.. Jordan κέρδισες έναν πίνακα φιλοτεχνημένο από εμένα. Είναι συλλεκτικά κομμάτια όλοι τους αλλά η αξία τους θα αναγνωριστεί μετά το θάνατό μου, όπως γίνεται πάντα με όλους τους σπουδαίους ζωγράφους.

Παρασκευή, Μαΐου 30, 2008

Παρασκευηηή!


Επιτέλους Παρασκευή και έφτασε η ώρα για ταξιδάκι. Βόλος είναι ο προορισμός μου! Σε δυο ώρες φεύγει το τρένο και ανυπομονώ να επιβιβαστώ! Θα τα πούμε ξανά από Δευτέρα, με την αποκάλυψη της αλήθειας στο παιχνίδι! Να περάσετε ένα τέλειο σαββατοκύριακο και να κάνετε πολλά μακροβούτια και πατητές. Και για αυτούς που δεν συμπαθούν πολύ το κολύμπι, υπάρχει πάντα η λύση της ηλιοθεραπείας!

Πέμπτη, Μαΐου 29, 2008

Ψέμα στο ψέμα.



Μετά από πρόσκληση του VagSiok και του Koulpa, παίρνω μέρος στο παιχνίδι με τα τρία ψέματα και τη μία αλήθεια. Από την αρχή που το είδα μου άρεσε πολύ. Είναι ωραίο να ψάχνεις να βρεις ψέματα που να μοιάζουν αλήθειες και να προσπαθούν άλλοι να μαντέψουν το σωστό.
Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι απλοί. Γράφεις 4 προτάσεις που αφορούν εσένα. Ζητάς από τους αναγνώστες να ψηφίσουν ποια απ’όλες είναι αληθινή. Μόνο μία από αυτές ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Που κρύβεται, λοιπόν, η αλήθεια;

1. Ξέρω πολύ καλό πατινάζ και τα τελευταία τρία χρόνια, ασχολούμαι συστηματικά με το skateboard. Ελπίζω σύντομα να αποκτήσω χορηγούς, να κάνω φωτογραφήσεις σε περιοδικά, και να κάνω περισσότερο γνωστή στον πολύ κόσμο, την ομορφιά του αθλήματος.

2. Έχω κερδίσει σε διαγωνισμό ζωγραφικής το πρώτο βραβείο. Κι όμως, δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια ίσια γραμμή με το μολύβι. Μπορεί οι κριτές να κατάλαβαν ότι κατά βάθος έχω ταλέντο στο σκίτσο.

3. Λατρεύω τα παιδιά και θέλω πολύ να κάνω μια μεγάλη οικογένεια. Αν είμαι εργαζόμενη, θέλω να σταματήσω τη δουλειά μου και να φροντίζω τον σύζυγο και τα παιδιά μου.

4. Προτιμώ να μένω σε μια ήσυχη επαρχιακή πόλη ή σε ένα όμορφο χωριό, παρά να ζώ μέσα στο καυσαέριο και τη φασαρία που έχει το κέντρο της Αθήνας. Δεν αντέχω τον πολύ κόσμο και την κίνηση.

Να σημειώσω πως μόνο μία είναι αληθινή, οι υπόλοιπες είναι ψέμα από το Κεφαλαίο μέχρι την τελεία.

Περιμένω τις απαντήσεις σας με πολύ αγωνία και καλώ να παίξουν στο παιχνίδι το ροδοψαράκι, τον foutourista, τον dr.Seeng, τον rizobreaker και τον καημό.

Τρίτη, Μαΐου 27, 2008

Χρόνια πολλά γάτα!



Σήμερα είναι 27 Μαΐου, θέλω όμως να μιλήσω για κάτι που συνέβη σαν χθες πριν ένα χρόνο! Στις 26 Μαΐου του '07 γεννήθηκε η γάτα μου, η Μπουρμπουλήθρα! Είχε γενεθλιάκια λοιπόν χθες. Τούρτα δεν της έφτιαξα Της έκανα όμως άλλο δώρο που νομίζω ότι εκτίμησε ιδιαίτερα. Την άφησα ήσυχη και δεν την ενόχλησα όσο κοιμόταν! Μόλις ενός έτους και είναι ήδη έτοιμη να γεννήσει! Περιμένω πως και πως τα μικρά γατάκια! Να ξαναγράψω ότι όποιος θέλει μικρο, ζουμπορλούδικο, μαλλιαρό, χοντρουλό γατάκι, ας μου γράψει!
Χρόνια πολλά λοιπόν, Μπουρμπουληθρίτσα μου!


Το ροδοψαράκι, εκτος από την εκπομπή που είχε τις Τρίτες στο musiheaven, απέκτησε και την Δευτέρα, στις ίδιες ώρες, δηλαδή 8 με 10 το βράδυ. Η χθεσινή εκπομπή ήταν πολύ καλή και πολύ αστεία! Πρόγραμμα ελεύθερο και πολλές παραγγελιές. Από Τσικι-τσικι και Backstreet Boys(που τους θυμήθηκε;) μέχρι Madrugada και Ozzy! Συντονιστείτε εδώ!


Τι είδαν τα ματάκια μου μόλις; Ο μάι γκάντ! Ο Ψωμιάδης, κριτης στα καλλιστεία;; Τι γίνεται σ' αυτό τον κόσμο τέλος πάντων! Μου φαίνεται πως θέλουν να μας τρελάνουν τελείως!
Απολαύστε τώρα μια τηλεφωνική φάρσα που έχει ως αποδέκτη τον τηλενομάρχη! Είναι πραγματικά πολύ αστεία!



Να πω ευχαριστώ στον foutourista για τις ευγενικές του χορηγίες σε βιντεάκια!

Δευτέρα, Μαΐου 26, 2008

Ερωτεύτηκα το depon.


Πέρασε κιόλας η Κυριακή και να 'μαστε πάλι στη Δευτέρα! Αχ, πόσο γρήγορα περνάνε τα σαββατοκύριακα! Μου συνέβη κάτι πολύ παράξενο το Σάββατο. Αρρώστησα, κόλλησα ίωση μέσα στο καλοκαίρι! Και να σκεφτείτε πως όλο το χειμώνα την έβγαλα καθαρή από κρυολογήματα. Έπρεπε ο καιρός να φτάσει στους 35 βαθμούς για να αρρωστήσω. Μην το κάνω όμως μεγάλο θέμα, δυο κουτιά depon και ένα φορτηγό χαρτομάντιλα χρειάζομαι ακόμη και θα μου περάσει..
Καλή εβδομάδα σε όλους. Φροντίστε να την γιορτάσετε την τελευταία εβδομάδα της Άνοιξης!

Κοιτάξτε τι κάνει αυτός ο τύπος στο βίντεο.. Ζωγραφίζει, φωτογραφίζει και μοντάρει!

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008

Δύο φύλα και ένα μπάρμπεκιου.



Η εποχή τον Barbecues αρχίζει! Nα σας θυμίσουμε την συνηθισμένη διαδικασία αυτής της καλοκαιρινής μαγειρικής.

To Barbecue :
Σ' αυτήν την δραστηριότητα τα ταλέντα της μαγειρικής ενός αληθινού άνδρα. Μόλις ένας άνδρας δηλώσει εθελοντής να κάνει αυτό το είδος μαγειρικής, η αλυσίδα γεγονότων ακολουθεί ως εξής:

1. Ο άνδρας βγάζει την ψησταριά και τα κάρβουνα.

2. Η γυναίκα πλένει την σχάρα.

3. Η γυναίκα πάει στο μπακάλικο.

4. Η γυναίκα πάει στο χασάπικο.

5. Η γυναίκα πάει στο ζαχαροπλαστείο.

6. Η γυναίκα ετοιμάζει την σαλάτα και τα λαχανικά.

7. Η γυναίκα ετοιμάζει τα κρέατα για το ψήσιμο.

8. Η γυναίκα βάζει σε ένα δίσκο τα κρέατα με τα σχετικά μπαχαρικά και τα εργαλεία του ψησίματος.

9. Η γυναίκα φέρνει την σχάρα καθαρή και το δίσκο στον άνδρα που είναι ξαπλωμένος δίπλα στην ψησταριά απολαμβάνοντας την μπύρα του.

10. Ο άνδρας βάζει το κρέας πάνω στην σχάρα.

11. Η γυναίκα μπαίνει στο σπίτι να στρώσει το τραπέζι.

12. Η γυναίκα ρίχνει μια ματιά στα λαχανικά που βράζουν.

13. Η γυναίκα ετοιμάζει το επιδόρπιο.

14. Η γυναίκα ξανά βγαίνει έξω να πει στον άνδρα της ότι καίγεται το κρέας.

15. Ο άνδρας βγάζει το κρέας που παρά ψήθηκε από την σχάρα και το παει στην γυναίκα του.

16. Η γυναίκα ετοιμάζει τα πιάτα και τα βάζει στο τραπέζι.

17. Ο άνδρας βάζει να πιούνε.

18. Η γυναίκα ξεστρώνει το τραπέζι και ετοιμάζει τον καφέ.

19. Η γυναίκα σερβίρει τον καφέ και το επιδόρπιο.

20. Μετά το γεύμα, η γυναίκα μαζεύει το τραπέζι και το τραπεζομάντιλο.

21. Η γυναίκα πλένει τα πιάτα και συμμαζεύει την κουζίνα.

22. Ο άνδρας αφήνει την ψησταριά όπως είναι γιατί ακόμη καίγονται τα κάρβουνα.

23. Ο άνδρας ρωτάει την γυναίκα του αν χάρηκε που δεν μαγείρεψε σήμερα.

24. Με ένα απορημένο ύφος ο άνδρας βγάζει συμπέρασμα ότι οι γυναίκες δεν είναι ποτέ ευχαριστημένες.

Το έλαβα σήμερα σε email και μου φάνηκε πολυ αστείο. Και σε κάποια σημεία, ο άντρας της ιστορίας μου θυμίζει τον μπαμπά μου.
Ααα! Και τώρα με τα μπάρμπεκιου προσέξτε μην αρπάξει καμιά φωτιά και χρειαστεί πάλι να αγοράζουμε καναντέρ.

Παρασκευή, Μαΐου 16, 2008

Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω.



Μου έλειψε το blogάκι μου αυτή την εβδομάδα. Μου έλειψαν τα άλλα blog, μου έλειψαν και τα σχόλια. Το τελευταίο post ήταν μια ευγενική χορηγία της Ηλιάννας, αφού δεν έχω καθόλου χρόνο αυτές τις μέρες. Τρέχω από το πρωί μέχρι τι βράδυ Και εδώ γεννιέται το θεμελιώδες ερώτημα Γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο; Μα φυσικά γιατί βρήκα δουλεία. Είμαι πλέον, μια σκληρά εργαζόμενη νέα.
Τρία χρόνια ως φοιτήτρια, δεν κάνω κάτι περισσότερο από το να μην κάνω απολύτως τίποτα. Και αυτή είναι μια συνήθεια που απολαμβάνω ιδιαίτερα. Κι όμως από τη μια στιγμή στην άλλη, από το ατέλειωτο αραλίκι, βρίσκομαι να τρέχω σε δίκες, αυτόφωρα, εφετεία και ραντεβού. Να αλωνίζω καθημερινά την Ευελπίδων και να κυκλοφορώ με κύρος ανάμεσα στους υπόλοιπους δικηγόρους.
Ok, τα παραλέω. Αυτή θα ήθελα να είναι η δουλεία μου, αλλά τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε. Η δουλεία μου έχει να κάνει με αιτήσεις, πρωτόκολλα, ψάξιμο μέσα σε στοίβες από δικογραφίες και ατέλειωτες αναμονές στις γραμματείες. Δεν είναι τόσο άσχημο, όσο ακούγεται. Εξ' άλλου από κάπου έπρεπε να αρχίσω.
Έτσι έχουν τα πράγματα. Είμαι πλέον εργαζόμενη, σύντομα θα έχω τα δικά μου λεφτά και μόλις τα πάρω στα χέρια μου, είστε όλοι καλεσμένοι σε σπέσιαλ πάρτι!

Τρίτη, Μαΐου 13, 2008

Αδερφός-φίλος που λένε...

Ο καλύτερος φίλος είναι ο αδερφός. Μόνο μ΄αυτόν μπορείς να έχεις την πιο ειλικρινή,την πιο σωστή και την απόλυτα ανιδιοτελή σχέση. Είναι πάντα εκεί όταν τον χρειαστείς και είναι αυτός που θα σου δώσει την καλύτερη συμβουλή,χωρίς να σκεφτεί τίποτα άλλο παρά το δικό σου καλό. Ό,τι και να σου πει,σου αρέσει ή όχι,είναι το καλύτερο για σένα και το ξέρεις. Είναι αυτός που θα σου πει «Ρε μακάκα τι είναι αυτά που κάνεις;Πρόσεχε λίγο!» και εσύ αν και θα αντιδράσεις και πολύ πιθανό θα τσακωθείς μαζί του αρχικά,μετά θα κάτσεις μόνος σου και θα προσπαθήσεις να βρεις το γιατί σου είπε κάτι τέτοιο και έπειτα υποσυνείδητα,χωρίς να το καταλαβαίνεις,θα προσπαθείς να το αλλάξεις και στο τέλος θα του πεις και ευχαριστώ..
Ποτέ δε θα σε χρησιμοποιούσε για να πετύχει κάποιο δικό του στόχο γιατί απλά σ΄αγαπάει και η αγάπη που σου δίνει είναι κάτι το τόσο αθώο και τόσο γλυκό που λείπει από τη ζωή όλων μας..Και οι γονείς σε αγαπάνε,αλλά συνήθως δε μπορείς να έχεις την ίδια άνεση να μιλήσεις στους γονείς όπως στον αδερφό σου. Τέλος, ο αδερφός είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο μπορείς να πεις οτιδήποτε σκεφτείς και να κάτσει να σε ακούσει και ο μοναδικός με τον οποίο θα τσακωθείς τις περισσότερες φορές στη ζωή σου και θα τον αγαπάς κάθε φορά το ίδιο ή και παραπάνω!!

Αδερφούλα μου σ΄αγαπάω και σ΄ευχαριστώ για όλα!!!

Πέμπτη, Μαΐου 08, 2008

Στριφτοφιλοσοφίες




ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ!
Θέλω να σας πω κάποιου είδους φιλοσοφίας για το στριφτό τσιγάρο και τη ζωή που έχει η αδερφή μου,γι αυτό να έχετε απόλυτη κατανόηση (σας παρακαλώ)!!! Λοιπόν ακούστε τι πιστεύει:

-Το στριφτό τσιγάρο είναι σαν τη ζωή ενός ανθρώπου…
-Αρχικά φτιάχνεται με φροντίδα και ανυπομονησία για να γίνει καλό,όπως φροντίζουν και ανυπομονούν οι γονείς να δουν το παιδί τους σωστά μεγαλωμένο…
-Η πρώτη τζούρα είναι τόσο απολαυστική όσο και κάποιες απολαυστικές στιγμές που ζει ο άνθρωπος…
-Στη συνέχεια καίγεται σιγά σιγά όπως σιγά σιγά μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε…
-Κάποιες φορές όμως,αν το αφήσουμε,το τσιγάρο σβήνει και αυτή η κατάσταση αντιπροσωπεύει τις κάποιες δυσκολίες που πιθανόν να αντιμετωπίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας…
-Όμως με τη δική μας βοήθεια ανάβει ξανά όπως με τη δική μας θέληση και τη βοήθεια των δικών μας ανθρώπων ξεπερνάμε τις δύσκολες αυτές στιγμές μας…
-Τέλος όταν το τσιγάρο τελειώνει ίσως ταλαιπωρηθούμε λίγο γιατί μπορεί να καούμε κάπως,έτσι φτάνουμε στα γηρατειά και τις πιθανές αρρώστιες που θα αντιμετωπίσουμε λίγο πριν το θάνατο…

Αυτά λοιπόν μου λέει συνέχεια και με έχει τρελάνει!!! Μήπως να της βάλω κανένα φίμωτρο να γλιτώσω;

Τετάρτη, Μαΐου 07, 2008

Ιδιογράφως.

Σήμερα ο koulpa με προσκάλεσε να παίξω σε ένα παιχνίδι με χειρόγραφες σημειώσεις. Δεν μπορώ να του χαλάσω το χατίρι. Όταν διάβασα τις οδηγίες του παιχνιδιού, χάρηκα. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και θέλησα να πάρω αμέσως μέρος. Αντιγράφω τις οδηγίες του παιχνιδιού: Πάρε ένα στυλό, ένα μολύβι, μια πένα, ένα μαρκαδόρο, μια κηρομπογιά, ένα κραγιόν και γράψε κάτι. Κάτι που να σε αντιπροσωπεύει όμως.Γράψε λοιπόν, σκανάρισέ το και ανέβασέ το στο blog σου.
Στην αρχή σκέφτηκα να το γράψω με κραγιόν, αναθεώρησα όμως πολύ γρήγορα. Αφενός δεν θα φαινόταν καθαρά και αφετέρου θα χαλούσε και το κραγιονάκι. Πήρα, λοιπόν στυλό και χαρτί, αφήνοντας με λυγμούς το πληκτρολόγιο.. Και voila τι μου ήρθε στο μυαλό, πέρασε στο χέρι μου και κατέληξε στο χαρτί.



Ομολογώ ότι βρισκόμουν σε κρίση γλυκιάς αισιοδοξίας. Δεν μου συμβαίνει συνέχεια, αλλά όποτε το παθαίνω μου αρέσει. Προσκαλώ κι εγώ με τη σειρά μου τον rizobreaker, το γουρούνι και το ποντίκι να πάρουν μέρος.
Αναλυτικές οδηγίες και συγκεντρωμένα τα σκαναρισμένα χειρόγραφα υπάρχουν στο Ιδιογράφως.

Τρίτη, Μαΐου 06, 2008

I'm back!


Θυμήθηκα πως στο δημοτικό σχολείο μας έβαζαν μετά από κάθε διακοπές να γράφουμε ένα σκέφτομαι και γράφω με θέμα: Πως πέρασα στις διακοπές. Κάτι τέτοιο θα κάνω κι εγώ τώρα μόνο που θα το διανθίσω με μερικές φωτογραφιούλες. Τέλος οι διακοπές και επιστροφή στα γνώριμα λημέρια! Δεν είναι τόσο άσχημο, όσο ακούγεται. Μου αρέσει εδώ κι ας μην έχω τη μαμά να μου μαγειρεύει και να με νταντεύει Υπάρχει ένα κλίμα ανεξαρτησίας και ξεγνοιασιάς που δεν το βρίσκεις εύκολα όταν είσαι με τους γονείς και το λοιπό σόι.
Αυτό που μου έλειψε περισσότερο κατά τη διάρκεια των διακοπών ήταν η σιωπή. Είναι μεγάλη υπόθεση τελικά να μην βομβαρδίζεσαι συνεχώς από ερωτήσεις για την καθημερινότητά σου, στις οποίες είσαι υποχρεωμένος να απαντάς. Κι όμως πέρασα καλά τις δυο αυτές βδομάδες. Ή μάλλον πέρασα τέλεια. Ήμουν σε εξοχή, μισό βήμα από τη θάλασσα και ένα βήμα από το βουνό. Ξεγνοιασιά, όμως όχιαπόλυτη, αφού είχα και να κανονίσω το πότε και που θα βγω τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Φραπέδες, μπύρες, τσιγάρα, τάβλι με θέα το Αιγαίο. Γέλασα πολύ μέσα στις διακοπές. Η παρέα μου στο χωριό αποτελείται από άτομα πιο αστεία και από το Χάρι Κλιν. Εγώ δυστυχώς εξαιρούμαι. Είδα όλο το σόι μου, τους φίλους μου και μέθυσαμε όλοι μαζί! Από τις πιο ευχάριστες στιγμές ήταν όταν ήμουν με τα δυο μου ξαδέρφια και φτιάχναμε πύργους στις λάσπες. Είναι που αυτά τα παιδιά ξυπνούν το ζώο μέσα μου, συγκεκριμένα το γουρούνι. Στην εκκλησία δεν κατάφερα να πάω. Όταν γινόταν η Ανάσταση έπαιζα τουρνουά πινγκ πονγκ με τη Γεωργία και τον Ηλία. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραλείψω να αναφέρω τα φαγητά ανήμερα το Πάσχα. Ατέλειωτες μερίδες κρέατος παρέλασαν στο τραπέζι και οι καλοψημένες πετσούλες είχαν την τιμητική τους. Όσο για την μπουρμπουλήθρα, τη γάτα μου τρία θα πω: Βρήκε γάτους, βρήκε τη χαρά της και μάλλον βρήκε και την γονιμοποίηση. Σε δυο μήνες λοιπόν ετοιμάζομαι να γεράσω απότομα, αφού θα είμαι και επισήμως γιαγιά 'Όποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει τα διάσημα τέκνα της μπουρμπουλήθρας, παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μου.
Άθήνα και πάλι και πάμε γι' άλλα, παρέα με την Ηλιάννα.

Κυριακή, Απριλίου 20, 2008

Διακοπέεες!


Επιτέλους, έφτασαν οι πολυπόθητες διακοπές του Πάσχα. Όλοι φτιάχουμε βαλίτσες για να επισκευθούμε τα πάτρια εδάφη. Να τριγυρνάμε με λαμπάδες που στάζουν κερί στα ρούχα μας. Να τσουγκρίσουμε κόκκινα αυγά που ξεβάφουν στα χέρια μας. Να φάμε με λαιμαργία ενα άμοιρο σουβλιστό αρνάκι. Να πιούμε το Βόσπορο και την Κασπία μαζί. Να δούμε συγγενείς που έχουμε να δούμε μήνες. Μπορεί να ακούγεται τραγική κατα μια έννοια, αυτή η κατάσταση αλλα σε όλους μας αρέσει.
Φεύγω σήμερα για να περάσω τις διακοπές του Πάσχα με την οικογένεια στην βόρεια Εύβοια. Να δω και τους φίλους μου εκεί. Μου έλειψαν, δεν έχουμε βρεθεί από τα Χριστούγεννα. Η φθηνή μπύρα και το ούζο του χωριού περιμένουν την επιδρομή μου.
Καλές διακοπές σε όλους και θα τα πούμε ξανά σε δύο εβδομάδες περίπου!
Ααα, σήμερα είναι τα γενέθλια μου! Κλείνω τα 21. Μεγαλώνω και το μόνο ενθαρρυντικό σε αυτή την υπόθεση είναι πως άλλοι μεγαλώνουν περισσότερο! Ακούς gourouni;

Φιλιά σε όλους και καλή διακέδαση!

Σάββατο, Απριλίου 19, 2008

Οι σαράντα ερωτήσεις.


Ο Rizobreaker με προσκάλεσε να παίξω στο παιχνίδι με τις σαράντα ερωτήσεις. Αποφάσισα λοιπόν, να συμμετάσχω για να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας.

1. Όνομα : Ιωάννα ή Janis ή Jeanne.

2. Γενέθλια : 20 Απρίλη.

3. Ζώδιο : Κρύος. Από ότι μου λένε, έχω πολλά χαρακτηριστικά από το ζώδιο μου. Προσωπικά δεν έχω ιδέα από τους ζωδιακές συναστρίες.

4. Χρώμα μαλλιών : Καστανό προς το ξανθό.

5. Χρώμα ματιών : Καστανό. Κάποιος όμως φίλος, μου είχε πει ότι είναι πρασινωπά Δεν ξέρω αν έφταιγε η αχρωματοψία που είχε.

6. Έχεις ερωτευτεί ποτέ; : Μια και δυο; Άπειρες φορές έχω ερωτευτεί.

7. Είδος μουσικής που ακούς : Τώρα ακούω Χατζηφραγκέτα και Θανάσιμη Αστάθεια.

8. Χαρακτήρας Disney : Η Κλάραμπελ, μόνο και μόνο γιατί μου αρέσει το όνομά της.

9. Ποιος φίλος/ φίλη σου μένει πιο μακριά; : Η κολλητή μου, η Angelina!

10. Πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μόλις ξυπνήσεις : Βράδιασε ή είναι ακόμη μέρα.

11. Κάτι που έχεις πάντα μαζί σου και δεν το αποχωρίζεσαι : Τον αναπτήρα, ακόμη κι αν δεν έχω τσιγάρα.

12. Τί έχεις στον τοίχο σου; : Τον Μπόμπ σφουγγαράκη.

13. Τί έχεις κάτω από το κρεβάτι σου; : Δεν έχω κρεβάτι, έχω δυο στρώματα που χρησιμεύουν σαν κρεβάτι.

14. Αν ήσουν μόνος/η στο σπίτι και άκουγες ένα βάζο να σπάει τί θα έκανες; : Πάλι ζημιά έκανες ρε Μπουρμπουλήθρα.

15. Αγαπημένος αριθμός : Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο.

16. Αγαπημένο όνομα : Εεε, το δικό μου εννοείται!

17. Τα χόμπι σου : Να μη κάνω τίποτα και να βλέπω Lost.

18. Πού θα ήθελες να ήσουν τώρα; : Σε ένα καράβι στον Ειρηνικό.

19. Μια ευχή για το μέλλον : Να μην αρχίσει ο πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και μηχανών.

20. Αν μπορούσες να ταξιδέψεις στο χρόνο και να γυρίσεις πίσω, σε ποια εποχή θα πήγαινες; : Θα πήγαινα στο 687 μ. Χ. Δεν ξέρω κανένα ιστορικό γεγονός να συνέβη τότε. Κόντρα σε όσους θέλουν να ταξιδέψουν σε εποχές με σημαντικά ιστορικά γεγονότα.

21. Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου! : Την Μπουρμπουλήθρα και τα φρίκσις της.

22. Αγαπημένο λουλούδι : Φίκος.

23. Αγαπημένη σειρά : Είσαι το ταίρι μου.

24. Αγαπημένη ταινία : Μίλα της.

25. Αγαπημένο τραγούδι : H υβρεοπομπή του Φοίβου.

26. Αγαπημένο βιβλίο : Πού είναι η μάνα σου μωρή.

27. Aγαπημένο ζώο : Tα γατουλίνια.

28. Αγαπημένο ρούχο. Οι χρυσές τουαλέτες και οι ασημένιες εσάρπες.

29. Αγαπημένος καλλιτέχνης/ίδα : Μμμ.. πολλοί και διάφοροι.

30. Αγαπημένο χρώμα : Μοβ, φούξια, πορτοκαλί.

31. Αγαπημένο φαγητό : Τραχανάς.

32. Με ποιόν χαρακτήρα από καρτούν ταυτίζεσαι : Με τον γκρινιάρη από τα Στρουμφάκια.

33. Κακή συνήθεια : Το internet.

34. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που σου αρέσει : O υπέρμετρος ενθουσιασμός.

35. Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου που δεν σου αρέσει : Η κυκλοθυμία μου.

36. Συνηθισμένη ατάκα : Ουστ!

37. Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις : Ναυτικός.

38. Μεγαλύτερος φόβος : Να ξυπνήσω το πρωί και να μην έχει καφέ.

39. Η καλύτερη pizza : Η pizza του Αντώνη.

40. Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι : Τέλεια αν μοιάζουν μ το δικό μου.

Καλώ τον foutouristaνα παίξει για να μαθω αν οσα λέει είναι αληθεια και το Χαμένο Ρόδο, γιατί θέλω να μάθω όλα τα μυστικά της συνεταίρου μου.

Παρασκευή, Απριλίου 18, 2008

Το ψέμα κάνει καλό!


''Έλα μαμά,ναι στη σχολή είμαι...'' Νομίζω είναι μια φράση που όλοι αγαπάμε να λέμε στους γονείς μας! Είτε είναι αλήθεια είτε ψέμα. Συνήθως βέβαια ψέμα, γιατί αν τύχει καμιά φορά να πάμε πραγματικά στη σχολή δε μπορούμε να στερηθούμε τη χαρά να πάρουμε τηλέφωνο και να πούμε: ''Ναι μαμά στη σχολή είμαι!'' και αυτό να είναι αλήθεια!!! Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως δεν μπαίνουμε σε περισσότερες λεπτομέρειες,όπως σε ποιο ακριβώς μέρος της σχολής είμαστε (αίθουσα, τραπεζάκια, κυλικείο, καφετέρια δίπλα απ' τη σχολή κλπ) ή τι ώρα ακριβώς τελειώνει το μάθημα γιατί απλά δεν ξέρουμε τι ώρα ακριβώς θα τελειώσει ο καφές!
Επίσης πλάκα έχει όταν εκεί που είναι μαζεμένη όλη η παρέα και γίνεται χαμός, χτυπάει κάποιο κινητό, ακούγεται η μαγική φράση ''Ησυχία λίγο!!!'' και κατευθείαν τηρείται σιγή ιχθύος! Δεν ακούγεται απολύτως τίποτα. Το μόνο που ακούγεται είναι κάποιος να λέει βαριεστημένα: ''Έλα μαμά, σπίτι είμαι...τηλεόραση βλέπω... Τι κάνετε;'' και όλοι οι υπόλοιποι κάνουν διάφορα αθόρυβα πειράγματα τύπου χασμουρητού κι τέτοια!
Όχι και τόσο συνηθισμένη είναι και μια άλλη 'αλήθεια' των φοιτητών: ''Ε μαμά τελικά δε θα έρθω αυτό το σαββατοκύριακο γιατί έχει μια φίλη μου γενέθλια και πρέπει να πάω''. ή όσοι ασχολούνται με κόμματα: ''Έχουμε μια δουλειά με το κόμμα και δε μπορώ να έρθω''.
Τελικά όσο γράφω τόσο περισσότερες ενοχές αισθάνομαι και τόσο στεναχωριέμαι περισσότερο για τα τόοοσα ψέματα που έχω πει αλλά ποιος είπε ότι η ζωή είναι χαρούμενη;; Απλά τη μαμά μου θέλω να καθησυχάσω... Υπόσχομαι όταν με το καλό πάρω το πτυχίο να τα αποκαλύψω όλα αυτά..! Ελπίζω να κάνετε και εσείς το ίδιο..!

Τρίτη, Απριλίου 15, 2008

Λαϊκός ξεσηκωμός.


Σήμερα έψαχνα κάποιες πληροφορίες στο internet για μια εργασία. Το θέμα ήταν πολύ γενικό και το google μου εμφάνισε χιλιάδες αποτελέσματα. Αφού έψαχνα για δυο ώρες περίπου, κατέληξα να έχω χαθεί μέσα σε όλες αυτές τις πληροφορίες και να έχω βρει ελάχιστα για το θέμα μου.
Καλό λοιπόν το web αλλά είναι τόσα πολλά αυτά που περιέχει και καταντά πολύ δύσκολο να περιορίσεις την αναζήτηση σε αυτό που ψάχνεις. Κοιτάς τα αποτελέσματα, τα ξανακοιτάς και στο τέλος καταλήγεις να έχεις ανοίξει τόσες πολλές σελίδες που δεν θυμάσαι ποια είναι η πρώτη και ποια η τελευταία. Άχρηστα μηχανήματα αυτοί οι υπολογιστές. Η τεχνητή νοημοσύνη νομίζω ότι θα βοηθούσε. Όμως μετά θα είχαμε άλλα προβλήματα, πιο περίπλοκα. Θα έκαναν επανάσταση οι έξυπνες, πλέον, μηχανές και θα κυβερνούσαν όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι θα ενώνονταν να τις πολεμήσουν αλλά δεν θα έβρισκαν καλούς χορηγούς και θα έχαναν τη μάχη της διαφήμισης Και με αυτή την ήττα, οι άνθρωποι θα απογοητεύονταν τόσο πολύ που δεν θα είχαν άλλο κουράγιο να πολεμήσουν. Έτσι οι μηχανές θα κέρδιζαν τον πόλεμο εναντίον των ανθρώπων και θα καταλήγαμε σκλάβοι να δουλεύουμε στα κάτεργα των υπολογιστών. Είναι προτιμότερο λοιπόν να ψάχνω άπειρες ώρες στο internet και να μην βρίσκω αυτό που θέλω, παρά να υπάρχουν οικιακοί υπολογιστές με τεχνητή νοημοσύνη και να συμβούν όλα αυτά τα ευτράπελα. Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω.
Χθες το βράδυ έβλεπα το Matrix και νομίζω ότι επηρεάστηκα κατά κάποιον τρόπο. Και στο κάτω κάτω ίσως να μην είναι τόσο απίθανα όλα αυτά, ίσως όμως και να είναι. Μου είναι δύσκολο να φανταστώ μια οθόνη και ένα κουτί να κάνουν επανάσταση.. Το σίγουρο είναι πως το θέαμα θα ήταν πολύ αστείο!